Υποτίθεται αυτό το ποστ ήταν για τη Δευτέρα.
Αλλά δεν ξέρω πως τα καταφέρνω και το πολυπόθητο Σαββατοκύριακο, ενώ φθάνει τόσο αργά και βασανιστικά, φεύγει τόσο γρήγορα και φυσικά η Δευτέρα πρωί με βρίσκει νυσταγμένη, κομμάτια και να μην έχω προλάβει να κάνω τίποτα (ξεσκαρτάρισμα καλοκαιρινών? πλυντήριο? οργάνωση του συρταριού με “εργαλεία και σύνεργα”?). Μέχρι πριν λίγο καιρό, ο καλύτερος τρόπος για να περάσω το weekend ήταν να βλέπω το ταβάνι, ξάπλα στον καναπέ και αποβλάκωση στο φουλ. Τον τελευταίο καιρό προτιμώ να κάνω το ανάποδο, να κρέμομαι από το ταβάνι και να βλέπω τον κόσμο ανάποδα, για αλλαγή (http://www.aerialyoga.com/). Και να πειραματίζομαι στην κουζίνα. Από party animal έγινα pastry animal και η καλύτερη λαντζιέρισα, γιατί καλό το blogging και η ζαχαροπλαστική αλλά κανείς δεν με είχε προειδοποιήσει για τον κακό χαμό που αφήνεις πίσω από τις φωτογραφίες.
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, η λεβάντα δεν περίσσεψε από τη (μη) τακτοποίηση των χειμωνιάτικων μου, ούτε είπα να πειραματιστώ με τους τριγύρω μου (αφού μας ψεκάζουν χημικά, στη λεβάντα θα κολλήσουμε?). Όχι…αυτή είναι διαφορετική λεβάντα, θεωρητικά πάντα γιατί δεν την πήγα και στο Χημείο του Κράτους, η οποία προορίζεται για αφέψημα (διάβασα ότι βοηθάει στην υπερένταση, τον πονοκέφαλο-ημικρανίες ή στο άγχος) και δεν έχει πρόσθετα χημικά. Η προσθήκη της δίνει μια πολύ ιδιαίτερη γεύση στο γλυκό, ελαφρώς λουλουδάτη, ελαφρώς πιπεράτη, άκουσα διάφορα σχόλια, και δένει πολύ το λεμόνι. Βέβαια, με μέτρο η χρήση πάντα, για να μην μοιάζει το γλυκό με αντι-σκοριακό.
Το μπισκότο το συνόδεψα με μία κρέμα λεμονιού, η οποία ήταν αυτό το κάτι που “έλειπε”. Το συμπληρώνει τέλεια και ταυτόχρονα δροσίζει.
Λίγα λόγια για την συνταγή:
- είπαμε, η λεβάντα που θα χρησιμοποιήσετε πρέπει να προορίζεται για αφέψημα και να μην έχει χημικά
- η συνταγή για το shortbread ειναι αρκετά απλή και επειδή μέρος του αλευριού έχει αντικατασταθεί με κορν-φλάουρ έχει πολύ ελαφρύ υφή και λιώνει στο στόμα
- βασική αρχή του shortbread είναι ότι επειδή δεν χρησιμοποιούνται πολλά υλικά, το βουτυρο και η βανίλια πρέπει να είναι καλής ποιότητας βούτυρο
- αντί να κόψω τη ζύμη με κουπ-πατ, την έβαλα σε ταψί για τάρτα (23cm) και την έψησα εκεί και έτσι γλίτωσα χρόνο και κόπο γιατί η ζύμη είναι πολύ λεπτή και βουτυράτη (και με την ζέστη αυτή λιώνει)
- η κρέμα λεμονιού είναι πολύ γρήγορη και νόστιμη (το πολύ 10-15 λεπτά θα σας πάρει, το υπόσχομαι)
Shortbread με λεμονι και λεβάντα
συνταγή από Sweetapolita
Υλικά
1 ½ κούπα (190 γραμ) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
½ κούπα (75 γραμ) κορν φλάουρ
¼ κ.γ. (2 γραμ) αλάτι
1 κούπα (227 γραμ) βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
½ κούπα (60 γραμ) ζάχαρη άχνη
1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
1 κ. Σ. λεβάντα αποξηραμένη (έβαλα περίπου 2 κ.γ.)
1 κ.Σ. ξύσμα λεμονιού
Εκτέλεση:
Χτυπάμε το βούτυρο με το φτερό, σε μεσαία ταχύτητα, μέχρι να αφρατέψει.
Προσθέτουμε τη ζάχαρη άχνη και χτυπάμε για άλλα 2 λεπτά. Προσθέτουμε τη βανίλια, τη λεβάντα και το ξύσμα λεμονιού και ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε τα στεγνά υλικά (το αλεύρι, το κορν φλάουρ και το αλάτι) και ανακατεύουμε μέχρι να ενσωματωθούν όλα τα υλικά. Κάνουμε το ζυμάρι μια μπάλα και το τυλίγουμε με μεμβράνη. Το πατάμε να ισιώσει και το βάζουμε στο ψυγείο για μία ώρα (ή και παραπάνω).
Όταν έρθει η ώρα να το ψήσουμε, προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170C. Βάζουμε τη ζύμη ανάμεσα σε δύο φύλλα αντικολλητικού χαρτιού και το ανοίγουμε με τον πλάστη σε πάχος μισού εκατοστού. Το κόβουμε με κουπ πατ στο σχήμα/μέγεθος που επιθυμούμε. Τα βάζουμε στο ψυγείο ή στην κατάψυξη για 15 λεπτά. (Ή στην περίπτωση μου, επειδή είχε ζεσταθεί το ζυμάρι και βιαζόμουν, το εστρωσα με το χέρι στο ταψάκι, χάραξα τα κομμάτια, το τρύπησα με πηρούνι και το έβαλα στο ψυγείο για 15λεπτά).
Ψήνουμε για 8-10 λεπτά τα κουλουράκια, μέχρι να πάρουν χρυσό/καφέ χρώμα (ή γύρω στα 30-35 λεπτά στο ταψί). Τα αφήνουμε να κρυώσουν στη σχάρα. (αν το ψησαμε σε ταψί, με το που βγούν από το φούρνο το κόβουμε στα σημεία που χαράξαμε).
Κρέμα Λεμονιού
Από το Joy of Baking
3 μεγάλα αυγά
¾ κούπας (150 γραμ) κρυσταλλική ζάχαρη
1/3 κούπας (80 ml) χυμό λεμόνι
4 κουταλιές (56 γραμ) βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
1 κ. Σ. ξύσμα λεμονιού
Σε ένα μπολ πάνω σε νερό που σιγοβράζει ( μπεν μπαρί), χτυπάμε με το σύρμα τα αυγά, τη ζάχαρη και το χυμό λεμονιού. Ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι το μείγμα να πήξει (και να μοιάζει στην υφή σαν σως hollandaise ή αν έχουμε θερμόμετρο να φτάσει στους 71C). Περίπου μετά από 10 λεπτά.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά και περνάμε το μείγμα από σίτα για να απομακρύνουμε τυχόν σβώλους.
Κόβουμε το βούτυρο σε κομμάτια και το ενσωματώνουμε λίγο-λίγο μέχρι να λιώσει. Ρϊχνουμε μέσα και το ξύσμα λεμονιού. Η κρέμα όσο θα κρυώνει θα πήζει και άλλο. Τη σκεπάζουμε με μεμβράνη κουζίνας για να μην κάνει πέτσα και αφού κρυώσει, τη βάζουμε στο ψυγείο για μια βδομάδα περίπου.
party animal mou esu!!!
ήμουν είπαμε…..
Είμαι πολύ περίεργη σε σχέση με τη γεύση που θα δίνει η λεβάντα… Υπάρχει αλήθεια στα σούπερ μάρκετ;
Μ’ αρέσει η προσθήκη κρέμας λεμονιού, δροσερή και ταιριάζει ωραία!
Φιλιά!
Είναι πολύ ιδιαίτερη η γεύση της, άμα δεν το δοκιμάσεις ότι και να σου πώ είναι σχετικό. Εγώ την προμηθεύτικα απο τη λαϊκή της γειτονιάς μου, από μια κυρία που πουλάει μυρωδικά (τα πιο πολλά τα μαζεύει η ίδια και τα αποξηραίνει).
Τέλεια ανάρτηση, μου αρέσει πολύ να σε διαβάζω!
οτι πρ΄ρπει και η συνταγή, να την δώσω και σε μια φίλη μου που έψαχνε συνταγές για λεβάντα και της έδωσα κάτι μπισκοτάκια που ξέρω εγώ.
Φιλάκια!
ευχαριστώ πολύ Έρη!
την κρεμα λεμονιου πως τη βαζεις μεσα;η εγω δεν καταλαβα
Δεν την βάζω μέσα, από δίπλα την σερβίρω αν δεις και στις φωτογραφίες.