Ναι…. Καλά λέει ο τίτλος… κέικ καμένης ζάχαρης (ο ορίτζιναλ τίτλος είναι burnt sugar bundt cake, σε περίπτωση που κάποιος αναρωτιέται). Δεν πρόκειται δηλαδή για κάποιο ατύχημά στην κουζίνα, το οποίο προσπάθησα να “σπρώξω” με πιασάρικο τίτλο (τουλάχιστον όχι δικό μου).
Πάνω που πήρα απόφαση ότι μάλλον δεν θα έρθει ποτέ το φθινόπωρο και ότι τελικά δεν είναι τόσο τραγική η καλοκαιρία -με εξαίρεση την υγρασία και τα “αρθριτικά” που απέκτησα τις τελευταίες 10 μέρες και δεν μπορώ να κάνω και πολλά (μου κάνει ωραίο μαλλί πάντως η υγρασία, για να το παίξω θετικός άνθρωπος και μια φορά στην ζωή μου) – να που δείχνει ότι ο καιρός το πήρε αλλιώς. Βοηθάει πάντως να βλέπεις και τα πράματα από την σκοπιά των άλλων καμιά φορά. Να, ήρθε η κουμπάρα από τα εξωτερικά (από τους 5C) και πήραμε τους δρόμους και τους πεζοδρόμους (κουτσά στραβά), λιαστήκαμε και ήπιαμε τα κρύα καφεδάκια και τις ρακές αναπνέοντας καθαρό καυσαέριο (πάντα) και τελικά αποφάσισα ότι δεν είναι και τόοοσο τραγικό που δεν μας θυμήθηκε το φθινόπωρο και ο Αύγουστος έχει τραβήξει 80+ μέρες που λένε και οι άλλοι. Δεν πειράζει, εγώ είμαι έτοιμη πάντως να το υποδεχτώ (αν το αποφάσισε να μείνει δηλαδή, αλλά αν γίνεται, μπορούμε να το καθυστερήσουμε μια βδομάδα; Ε;).
Στο θέμα μας. Το κέικ αυτό είναι πολύ ωραίο. Όχι, επειδή το λέω εγώ, αλλά επειδή το είπαν και οι άλλοι που το έφαγαν. Ο διάλογος που ακολουθούσε ήταν ο εξής:
Δοκιμαστής/τρια: Α, κέικ… μμμμ…. ωραίο, απλό, αλλά κάτι έχεις βάλει, δεν είναι απλό, εεεε, τι έχει? Τι έχει και είναι τόσο πλούσιο?
Αυτό το κάτι, είναι η καμένη ζάχαρη-ένα υγρό, ένα σιρόπι, μια καραμέλα- δεν είμαι σίγουρη πως είναι ο καλύτερος τρόπο να το μεταφράσω, που ετοιμάζουμε και προσθέτουμε στο απλό, κατά τα άλλα, κέικ και το κάνει πλούσιο, προσθέτοντας έντονη γεύση καραμέλας .
Κέικ “Καμένης Ζάχαρης”
από το Completely Delicious
Για το υγρό “Καμένης ζάχαρης”
½ κούπα (100γρ.) ζάχαρη
½ κούπα (118ml) κρέμα γάλακτος
¼ κούπας (59ml) γάλα (χρησιμοποίησα 2%)
1 κ.Σ. φρέσκο χυμό λεμόνι
Για το κέικ
3 κούπες (375γρ.) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κ.γ. baking powder
½ κ.γ. baking soda
1 κ.γ. αλάτι
1 ¼ κούπας (141γρ.) βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
2 κούπες (400γρ.) ζάχαρη
4 μεγάλα αυγά
1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
½ κούπα + 2 κ. Σ. (145ml) σιρόπι καμένης ζάχαρης
Εκτέλεση
Για το σιρόπι καμένης ζάχαρης
Βάζουμε την ζάχαρη σε ένα μεσαίο τηγάνι ή κατσαρόλα σε μεσαία θερμοκρασία και την αφήνουμε να πάρει χρυσό καφετί, χωρίς να ανακατεύουμε (απλά κουνάμε απαλά το τηγάνι/κατσαρόλα για να λιώσει όλη η ζάχαρη).
Όταν λιώσει η ζάχαρη, κατεβάζουμε από την φωτιά και ρίχνουμε σιγά σιγά (σε συνεχή ροή) την κρέμα γάλακτος (μπορεί να σβολιάσει ή να σφίξει, μην σας ανησυχεί). Επιστρέφουμε το σκεύος σε μεσαία φωτιά και ανακατεύουμε μέχρι να γίνει ενιαίο και λείο το υγρό (καραμέλα).
Το ρίχνουμε σε μία μεζούρα υγρών (αν γίνεται πάνω από μιας κούπας και επειδή καίει προσέξτε τα πλαστικά) και συμπληρώστε με το γάλα και το λεμόνι μέχρι να συμπληρωθεί 1 κούπα υγρού. Το αφήνουμε στην άκρη.
Για το κέικ
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170⁰C. Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μια φόρμα για κέικ (χρησιμοποίησα μια 24εκ. σε σχήμα τριαντάφυλλου και ξεχείλισε, οπότε καλό είναι να χρησιμοποιήσετε μια μεγαλύτερη ή πιο ψηλή).
Χτυπάμε σε ένα μπολ ή στο μπολ του μίξερ, με το φτερό, το βούτυρο και την ζάχαρη να αφρατέψουν. Προσθέτουμε τα αυγά ένα ένα, ανακατεύοντας μετά από κάθε προσθήκη. Προσθέτουμε και την βανίλια.
Σε ένα άλλο μπολ ανακατεύουμε με ένα πηρούνι τα στεγνά υλικά (το αλεύρι, το baking powder την σόδα και το αλάτι) και τα προσθέτουμε σε 3 δόσεις στο άλλο μείγμα, εναλλάσσοντας με το υγρό της καμένης ζάχαρης που φτιάξαμε νωρίτερα και τελειώνοντας με αλεύρι.
Ρίχνουμε στην προετοιμασμένη φόρμα και ψήνουμε για 45-55 λεπτά (δοκιμάζουμε αν έχει γίνει με μια οδοντογλυφίδα). Αφήνουμε να κρυώσει για 10 λεπτά και αναποδογυρίζουμε σε μια σχάρα μέχρι να κρυώσει τελείως.
the green mixer 
Καλημέρα Τάνια!
Αυτοί οι ξένοι τίτλοι συνταγών ενίοτε με προβληματίζουν πολύ και δεν ξέρω πώς να τους αποδώσω! Μα κάτι εμπνεύσεις που έχουν και αυτοί οι άνθρωποι! 🙂
Καραμελένιο μοιάζει το κέικ σου, κάτι που είναι ιδιαιτέρως καλό!
Πολύ κομψό, τόσο σε γεύση όσο και σε εμφάνιση!
Φιλιά!
Είναι φουλ καραμελένιο, χωρίς να σε λιγώνει πολύ. Τι να πεις για τις εμπνεύσεις που έχει ο καθένας, γι’αυτο βάζω και τον αγγλικό τίτλο για να είμαι μέσα πάντως.
Καλέ η φόρμα του κέικ σου τι όμορφη που είναι! Έφτιαξα πρώτη φορά καραμέλα το προηγουμενο ΣΚ και καταχάρηκα! Αλλά εγώ την χρησιμοποίησα σε φρόστινγκ για whoopie pies. Ακόμα δεν αξιώθηκα να κάνω το σχετικό ποστ.. Πολύ όμορφο το κέικ και είμαι σίγουρη για την γεύση!
Τελικά η καραμέλα δεν είναι δύσκολη υπόθεση και εγώ είχα μια φοβία στην αρχή αλλά την ξεπέρασα. Περιμένω συνταγή whoopie pies που έχω στην λίστα μου εδώ και καιρό.
Είναι κέικ που περιέχει και καραμέλα γάλακτος δηλαδή! Σίγουρα θα κάνει τη γεύση καλύτερη, απλώς αναρωτιέμαι με το λεμόνι δεν κόβει αφού έχει γάλα μέσα η καραμέλα?
Η φόρμα σου αλήθεια φοβερή, σούπερ βγαίνει σε εμφάνιση το κέικ!
Και εγώ την ίδια απορία με σένα είχα και η αλήθεια έιναι ότι δείχνει να το κόβει λίγο, αλλά δεν επηρεάζει καθόλου την γεύση, ίσως επειδή είναι μικρη η ποσότητα.
Η φόρμα είναι φοβερή αλλά είναι σούπερ αγχωτική μέχρι να βγει το κέικ παθαίνεις 2-3 εγκεφαλικά (δεν είανι σιλικόνης γι’αυτο).
Νομίζω από σήμερα φθινοπώριασε επιτέλους και ένα κέϊκ, ειδικά σαν αυτό, είναι ότι πιο ταιριαστό!
άντε να δουμε, γιατί το λέμε τόσο καιρό (εγώ δηλάδη)
Εντυπωσιακό! Με καραμέλα το κέικ θα γίνεται πολύ ιδιαίτερο! Πρέπει να βρω καλεσμένους, ώστε να έχω καλή δικαιολογία και παρέα να το ετοιμάσω…:))
Αμάν αυτή η τυποποίηση των Αγγλοσαξονων στα κέικ τους! Το ξέρεις ότι bundt κέικ είναι το κέικ που ψήνεται σε φόρμα που έχει τρύπα στο κέντρο! Λες και αν το βάλεις σε άλλη φόρμα δεν θα γίνει σωστό….
Φιλάκιααααααααααααααααααααα
Να το φτιάξεις και να δεις θα γλείφουν όλοι τα δάχτυλα τους (αμα θελεις στο blog από που πήρα την συνταγή έχει και συνταγή για frosting, άμα θέλεις να το κάνεις και πιο σπέσιαλ).Όπως θα πρόσεξες, η φόρμα μου είναι μεν λουλούδι, ωστόχο έχει και τρύπα (απ’ολα έχουμε), άρα θεωρείται (κάπως) bundt.
Τι να πω που έχω μείνει να χαζεύω εκείνο το κομμένο, απίθανο το κεκάκι σου και η φόρμα σου. Ηρθε βρε για να μείνει ο “καλός” καιρός!
Αντε να δουμε αν θα βγαλουμε τα πουλοβερ…
Όχι κάπως bundt, εντελώς Bundt cake λουλουδιασμένο είναι το κέικ σου!:)
Το frosting βουτύρου του μπλογκ απ όπου το είδες, δεν το συμπαθώ… Ααααν έκανα την αμαρτία, θα την έκανα με frosting κρέμας τυριού!
(ας είναι καλά η θεία που μου το έκανε δώρο προκαταβολικά)
και εγώ με το frosting δεν τα παω καλά (τσάμπα θερμίδες) προτιμώ να φάω πιο πολύ γλυκό
Μ’αρέσει,αρέσει τρελλα!καρφιτσώνω εννοείται!
Να το καρφιτσωσεις και αν το φτιαξεις να μου πεις αν σου αρεσε.
Είδες επιτυχία που είχε το δώρο της Ρίτσας;Ποιός να το περίμενε!!! Πάντως το κέικ είναι πεντανόστιμο!!
Ναι τελικά είχε πολύ σουξέ η φόρμα (αν και με φόβισε η “εξαγωγή” του κέικ, αλλά χαλάλι το εγκεφαλικό)
Den ξερω τι λεει απο γευση αλλα απο εμφανιση φυσαει!
Και απο γευση καλα παει….
Ελπίζω να μην σε πειράζει
έκανα μια μικρή αναφορά για το κέικ σου στην mafia
Όχι καθόλου!