Έχουμε πει ότι αυτό το blog έχει ένα θέμα με τις μεταφράσεις/αποδόσεις αγγλικών τίτλων στα Ελληνικά. Δεν είναι ότι δεν έχουμε το σπρέχεν, απλά έχουμε ένα θέμα με την (καλή) μετάφραση (μεταξύ άλλων κουσουριών). Η μάθηση ξένων γλωσσών ήταν κάτι που πάντα ήμουν καλή, αν και τεμπέλιαζα λιγουλάκι στο διάβασμα, αλλά πάντα κατάφερνα να τα πιάνω. Βέβαια, έχω ένα θέμα ντροπαλότητας/ανασφάλειας το οποίο πολλές φορές με αποτρέπει από το να μιλάω τις γλώσσες που έχω μάθει, δηλαδή αν δεν είμαι σίγουρη ότι η πρόταση που θα βγει από το στόμα είναι 100% σωστή, την κρατώ για μένα ή καταφεύγω στο αγγλικό (ελπίζοντας ότι ο συνομιλητής μου θα καταλάβει). Αυτό πιάνει σε πολλές χώρες, με εξαίρεση την Ισπανία-Γαλλία-Ιταλία, όπου εκεί ο ταξιδιώτης ζει μεγάλες δόξες αν δεν μιλάει την γλώσσα.
Ευτυχώς στο χωριό που είχα πάει την προηγούμενη εβδομάδα μιλάνε όλοι σχεδόν αγγλικά οπότε δεν χρειάστηκε να ζορίσω τον εγκέφαλο μου και να εξασκήσω το σπρέχεν μου (κακώς βέβαια). Επίσης, άσχετο βέβαια, φωτογραφικό ντοκουμέντο δυστυχώς δεν έχω να δείξω γιατί αφενός δεν κουβάλησα μαζί μου μηχανή και αφετέρου με τέτοιο κρύο και χιόνι που είχε εννοείται ότι φόραγα δύο ζευγάρια γαντιών και δεν ρίσκαρα το κρυοπάγημα για να βγάλω φωτογραφίες με το ταπεινό κινητό (κυρίως mental pictures από αυτό το ταξίδι).
Μετά το κρύο (καιρός για δυο/τρίο κλπ κλπ) ξεπάγωμα στα πάτρια εδάφη και ίωση/αποτοξίνωση πριν τις διακοπές. Είχα άγριες διαθέσεις για ένα Σαββατοκύριακο μέσα στο αλεύρι και στο βούτυρο, αλλά δεν μου προέκυψε όπως το ήθελα. Ευτυχώς πρόλαβα και έφτιαξα αυτές τις ωραίες καραμελίτσες. Σκληρές αυτή τη φορά, σαν παστέλι, αλλά βουτυρένιες. Τις βάζεις στο στόμα και χαίρεσαι να τις σπας σε πολλά μικρά τραγανά κομματάκια, αλλού φιστίκι, αλλού καραμέλα. Αλλού γλυκό, αλλού αλμυρό. Τρελαίνεται ο ουρανίσκος και χαίρεται το στομάχι (δεν χαίρονται άλλα σημεία του σώματος, αλλά δεν θέλω να χαλάσω το ωραίο κλίμα που δημιούργησα). Επίσης τυχόν νευράκια φεύγουν με το σπάσιμο της καραμέλας σε πολλά μικρά κομμάτια (χρησιμοποίησα το εργαλείο που μοιάζει σαν σφυρί που χτυπάμε το κρέας να γίνει λεπτό, όποιος γνωρίζει πως το λένε ας με διαφωτίσει).
Λίγα λόγια για την συνταγή:
- Ναι…. θέλει θερμόμετρο, εκτός αν νιώθετε adventurous και δεν λυπάστε τα υλικά και θέλετε να το κάνετε με το «μάτι» (μπορεί να βγει και αριστούργημα, ποτέ δεν ξέρεις).
- Η καραμέλα στεγνώνει πολύ γρήγορα και επίσης καίει-τζιζ- γι’ αυτό καλό είναι να έχουμε όλα τα υλικά και τα εργαλεία έτοιμα στη σειρά, καθώς επίσης και πιάστρες για να μην καούμε (να μην κάψουμε τον ακριβό πάγκο της κουζίνας) κλπ κλπ κλπ (εννοείται ότι διαβάζουμε την συνταγή πριν την κάνουμε)
Kαραμέλες (σκληρές) με αμύγδαλα και φυστίκια Αιγίνης – Almond pistachio brittle
Συνταγή από το Food & Wine
Υλικά
2 κούπες ζάχαρη
½ κούπα νερό
113 γρ. Βούτυρο
1/3 κούπας γλυκόζη
½ κ.γ.baking soda
340γρ. ψημένα φυστίκια (χρησιμοποίησα Αιγίνης και αμύγδαλα)
Χοντρό αλάτι ή Ανθό Αλατιού
Εκτέλεση:
Σε μια μεσαία/ μεγάλη κατσαρόλα (καλύτερα μεγάλη για ασφάλεια) ρίχνουμε τη ζάχαρη, το νερό, το βούτυρο και τη γλυκόζη και τα βάζουμε σε μεσαία-δυνατή φωτιά να βράσουν. Ανακατεύουμε ανά διαστήματα μέχρι η καραμέλα να σκουρύνει και να πάρει χρυσό-ανοιχτό καστανό χρώμα και το θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής να φτάσει στους 149°C (περίπου μετά από 10-15 λεπτά ανάλογα την κουζίνα).
Βγάζουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και ρίχνουμε με προσοχή τη baking soda και ανακατεύουμε (το μείγμα θα φουσκώσει και μπορεί να πεταχτεί καραμέλα). Ανακατεύουμε και τα φιστίκια στην καραμέλα και γρήγορα αδειάζουμε το μείγμα σε ένα ταψί απλώνοντας το σε ένα λεπτό στρώμα, χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα ή το πίσω μέρος ενός κουταλιού (αν κολλάει, το λαδώνουμε ελαφρά). Ρίχνουμε από πάνω το χοντρό αλάτι αν επιθυμούμε και το αφήνουμε για μισή ώρα να κρυώσει τελείως. Το σπάμε σε μικρά κομμάτια και το φυλάσσουμε σε δοχείο που κλείνει αεροστεγώς μέχρι και ένα μήνα.
the green mixer 
Xaxaxa exo pethanei sta gelia!!!! To xreiazomoun….
Eisai apolafstiki!!!!!!
Exo kai ta ylika…….:) 🙂 🙂
Περιμένω ανταπόκριση….
Νομίζω πως θα έχω πρόβλημα με τα δόντια η γριούλα αλλά φαίνονται πραγματικά πολύ λαχταριστές! Πολύ όμορφες φωτογραφίες:)
Αν έχεις θέμα/ευαισθησία ίσως να σου πέσουν λίγο σκληρές…..
Μου αρέσει πολύ η γραφή σου,μου φτιάχνει την διάθεση.
Να είσαι καλά λοιπόν…
το εργαλείο και εγώ σφυρί το λέω :)..
Ευχαριστώ πολύ (και εμένα φτιάχνει η διάθεση να διαβάζω τέτοια ωραία σχόλια)
Α, εσύ στις homemade καραμέλες έχεις γίνει ειδική τελικά! Η σόδα παίζει κάποιο ρόλο, κάνει το μίγμα πιο μαλακό, ή κάτι άλλο?
Γερμανικά ξέρω κι εγώ (κάτι λίγα έως μέτρια) αλλά το σπρέχεν μου το έχω αφήσει ομολογώ εδώ κάτι χρόνια σκουριασμένο 🙂
Η σόδα, απ’οτι έχω καταλάβει βοηθάει στο χρώμα και στο να γίνει πιο ελαφριά η υφή της καραμέλας )
Δείχνουν καταπληκτικές, μου αρέσουν πάρα πολύ!!!!
Απίθανες φαίνονται !!!!!
Φιλιά
Πολύ ωραία φαίνονται!
Καλές γιορτές να έχεις Τάνια με υγεία!! Να περάσεις όμορφα και Καλά Χριστούγεννα σου εύχομαι!
Kala xristougenna!!!
Kai….xronia polla kathisterimena…;(
Α πα πα πα τι μου έκανες νυχτιάτικα. Θα βλέπω την συνταγή στον ύπνο μου και θα μου τρέχουν τα σάλια.
φιλιά πολλά
Αχ μόλις ανακάλυψα το μπλογκ σου τι μου κάνεις και είναι 12 η ωρα… Θα την φτιάξω οπωσδήποτε
Καλώς ήρθες και καλή χρονιά!!!!