Πήρα μια απουσία την προηγούμενη εβδομάδα. Δεν τεμπέλιασα όμως, όπως πολλοί νομίζουν, απλά είχα να ετοιμάσω καλούδια για εξαγωγή σε friends & family στο Βερολίνο και στη Μαδρίτη (αμέ, είμαστε ιντερνασιοναλ εμείς), οπότε το πράσινο μίξερ είχε το ρεπό του. 
Εδώ και πολύ καιρό είχα υποσχεθεί να φτιάξω γλειφιτζούρια (εδώ και εδώ), για το παιδικό πάρτι για τα 3α γενέθλια του Μικρού Νικολακίου, του βαφτιστηριού. Επίσης έλειπε η sous-chef μου, οπότε χρειάστηκε να κάνω επίταξη (είπα να χρησιμοποιήσω μια λέξη που φοριέται πολύ τελευταία) του κριτή G_ για βοήθεια, γιατί αλλιώς ακόμα γλειφιτζούρια θα έφτιαχνα. Η όλη διαδικασία ολοκληρώθηκε με επιτυχία, ευτυχώς, αναίμακτα και χωρίς ιδιαίτερες απώλειες (αλλά την επόμενη φορά μάλλον θα χρειαστεί να ψάξω αλλού για γλειφιτιζουρο-βοηθό, γιατί δεν λέει να χωρίσουμε μετά από τόσα χρόνια για τέτοιο χαζό λόγο). Επίσης είχα να προετοιμάσω πακετάκι με “galletas” Hello Kitty και Winnie μιας και είχαμε και άλλα γενέθλια, τα 2α όμως, επίσης Μικρού Νικολακίου – ανιψιού (μεγάλη έμπνευση με τα ονόματα, θα μου πείτε – αυτά δεν τα έβγαλα φωτογραφία, το ξέχασα).
Κατά τα άλλα, αυτή τη βδομάδα είπα να φτιάξω ένα απλό κέικ, κάτι να έχουμε να τσιμπάμε, το κέικ της Δευτέρας, που έχει γίνει της μόδας τελευταία. Βέβαια, επειδή δεν μπορούσα να φτιάξω κάτι απλό, είναι στην φύση μου να βάζω βαθμούς δυσκολίας, είπα να φτιάξω ένα με sour cream (την οποία ως είναι γνωστό δεν βρίσκουμε σε αυτή την χώρα-παρακάτω υπάρχει DIY βερσιόν) και αντί για κακάο έχει σοκολάτα, η οποία κατά την άποψή μου δίνει πιο έντονη γεύση στο κέικ και το σοκολατένιο μέρος δεν είναι πιο στεγνό όπως σε πολλά αντίστοιχα κέικ και γενικά είναι πιο ζουμερό από τις συνηθισμένες συνταγές ( κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα). Επειδή έιχα στο μυαλό μου την αποτυχία της τάρτας, έβγαλα όλα τα υλικά mis en place, τα τσέκαρα και τα διπλο-τσέκαρα, για να μην συμβεί καμιά αναποδιά. Βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση (πρέπει να είχε πανσέληνο αν δεν απατώμαι), όλα τα υλικά έφτασαν στον προορισμό τους ασφαλή, ωστόσο το κέικ για κάποιο λόγο, ξεροψήθηκε στις άκρες και στο κέντρο άργησε να ψηθεί. Ευτυχώς, είμαστε από αυτούς που τα τρώνε τα πάντα προς το ξεροψημένο (εγώ ιδίως, αν π.χ. το ψωμί δεν είναι προς το καμένο δεν το τρώω, οπότε φρόντισα να «καθαρίσω» τις άσχημες γωνίες). Όμως μέσα το ψήσιμο ήταν άψογο (έχω την υπόνοια ότι το ταψί που το έψησα- από εκείνο το μεγάλο σουηδικό κατάστημα, δεν λέω ονόματα- είναι λίγο ζαβό).
Με έπιασε και μια λιγούρα κατά την διάρκεια της φωτογράφισης…. βασικά ποιοτικό έλεγχο έκανα. Ποτέ δεν δίνω κάτι σε άλλους αν δεν το δοκιμάσω πρώτα η ίδια.
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εγώ σας ορκίζομαι ότι βλέπω μισό smiley face σαν σχέδιο στο κέικ.
Λίγα λόγια για τη συνταγή:
- Στο τέλος της συνταγής υπάρχει ο τρόπος παρασκευής σπιτικής sour cream. Απ’ ότι έχω ψάξει δεξιά και αριστερά αυτός είναι ο γρήγορος τρόπος. Υπάρχει και άλλη μια συνταγή με ξυνόγαλα, που χρειάζεται λίγο παραπάνω χρόνο για την παρασκευή της. Εγώ επέλεξα να κάνω αυτή που προτείνει και η Patricia στο blog της Technicolor Kitchen, από την οποία δανείστηκα την συνταγή. Επίσης προτείνει και επικάλυψη άσπρης σοκολάτας, την οποία εγώ παρέλειψα γιατί δεν θέλω να φορτώνω με έξτρα θερμίδες τα γλυκά μου (και επίσης είμαι και λίγο τεμπέλα) και απλά το πασπάλισα με ζάχαρη άχνη. Αξίζει να ρίξετε μια ματιά στο blog της και να δείτε τα καλούδια που ετοιμάζει.
Κέικ μαρμπρέ με σοκολάτα και sour cream /Marbled sour cream pound cake
Συνταγή από το blog Technicolor Kitchen
Υλικά
200γρ. ανάλατο βούτυρο, μαλακωμένο
1 + ¾ κούπες (350γρ) ζάχαρη
2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
3 μεγάλα αυγά
3 μεγάλοι κρόκοι αυγών
2 + ¼ κούπες (315γρ) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
¼ κ.γ. baking soda
Μια πρέζα αλάτι
2/3 κούπας sour cream*
85γρ. σοκολάτα σκούρα, λιωμένη σε μπεν μαρί και να έχει κρυώσει ελαφρά
Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε τον φούρνο τους 180°C. Βουτυρώνουμε 2 μακρόστενα ταψάκια 20×10 εκατ. και στρώνουμε και αντικολλητικό χαρτί το οποίο βουτυρώνουμε καλά(εγώ χρησιμοποίησα έναταψί 30×10 εκατ).
Στο μπολ του μίξερ χτυπάμε το βούτυρο, τη ζάχαρη και τη βανίλια μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτουμε τα αυγά με τους κρόκους σε 2 ή 3 προσθήκες, καθαρίζοντας με μια σπάτουλα τα τοιχώματα του μπολ μετά από κάθε προσθήκη. Χτυπάμε μέχρι να ενσωματωθούν. Κοσκινίζουμε το αλεύρι, τη baking soda και το αλάτι μέσα στο μείγμα, προσθέτουμε την sour cream και διπλώνουμε με μια σπάτουλα το μείγμα μέχρι να ανακατευτούν καλά τα υλικά (εγώ το έκανα σε 2 προσθήκες εναλλάξ αλεύρι-sour cream).
Αφαιρούμε 2 κούπες από το μείγμα, τις οποίες βάζουμε σε ένα άλλο μπολ, στο οποίο προσθέτουμε την λιωμένη σοκολάτα και ανακατεύουμε να ενσωματωθούν.
Ρίχνουμε τα δύο μείγματα εναλλάξ στο ταψί, εναλλάσσοντας το μείγμα βανίλιας-σοκολάτας και με ένα ξυλάκι για σουβλάκι, το οποίο βυθίζουμε απαλά κάνουμε κυματισμούς, για να δώσει το εφέ στο σχέδιο. Ψήνουμε για 45 λεπτά αν έχουμε χρησιμοποιήσει τα 2 μικρά ταψιά ή 65 λεπτά αν έχουμε χρησιμοποιήσει το μεγαλύτερο ταψί (βυθίζουμε πάντα μια οδοντογλυφίδα να δούμε αν έχει ψηθεί). Τα βγάζουμε σε μια σχάρα και τα αφήνουμε για 5 λεπτά να κρυώσουν και πολύ προσεκτικά τα αναποδογυρίζουμε, βγάζουμε το χαρτί και τα αφήνουμε να κρυώσουν τελείως. Πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη αν θέλουμε πριν τα σερβίρουμε.
* Για την χειροποίητη sour cream:
Για μια 1 κούπα: ανακατεύουμε 1 κούπα κρέμα γάλακτος με 2-3 κ.γ. χυμό λεμόνι σε ένα μπολ. Ανακατεύουμε με σύρμα μέχρι να αρχίσει να σφίγγει η κρέμα. Καλύπτουμε το μπολ με μια πλαστική διαφάνεια και το αφήνουμε για 1 ώρα, τουλάχιστον, μέχρι να σφίξει (εγώ το άφησα 4 ώρες και κατόπιν το έβαλα στο ψυγείο όλο το βράδυ και το πρωί είχε σφίξει και είχε γίνει σαν γιαούρτι περίπου)
the green mixer 
Κλασσική αξία το κέικ αυτό!
Πάντα ευπρόσδεκτο …
Χαιρομαι Χρυσαυγη!
Και έλεγα κι εγώ…. Που είναι το πράσινο μιξεράκι μου και τα κέικ του τα ιδιαίτερα!
Την άλλη φορά να έρθω εγώ για βοηθός ??? Να μάθω να κάνω γλυφιτζούρια? Σε καταλαβαίνω, διότι και εγώ δεν μπορώ να μαγειρέψω παρέα με τον καλό μου, με τίποτα. Το κέικ εννοείται ότι θα το δοκιμάσω, είμαι και περίεργη να κάνω sour cream. Φιλιά πολλα!!
Την αλλη φορα θα βγαλω αγγελια, με βιογραφικα και φωτογραφιες, χεχεχεχε…..
θα δώσω πρώτη βιογραφικό χι χι χι
Καλημέρα! Κι εγώ είμαι περίεργη να δοκιμάσω το κέικ μαρμπέ με sour cream και κυρίως μου άρεσε το tip σου, πώς να φτιάξει κανείς sour cream στο σπίτι! Την έβρισκα μόνο σε bio shops (γερμανικής προέλευσης) κι όχι πάντα. Μία είχαν , μία δεν είχαν.
Καλημέρα! Από τα αγαπημένα κέικ ! Sour cream δεν έχω δοκιμάσει ποτέ..όποτε την συναντάω σε συνταγές την αντκαθιστώ με γιαούρτι…κάνω καλά ή όντως παίζει ρόλο?
Το γιαουρτι εχει λιγοτετα λιπαρα και καπου διαβαζα οτι μπορει να εχει λιγο διαφορετικο αποτελεσμα αυτο που φτιαξεις (ιδιως στη ζαχαροπλαστικη), αλλα αμα δεν ειχες θεμα με την αντικατασταση, κανε αυτο ( οικονομια στις θερμιδες, θα ερθει καλοκαιρι)
Σε καταστημα bio δεν ειχα σκεφτει ποτε να κοιταξω για sour cream!
Καλημέρα Τάνια μου! Τι ωραίο κεκάκι έφτιαξες! Μ’ αρέσει η διαφορετική πινελιά που έδωσες σε κάτι κλασικό και αγαπημένο!
Το blog της Patricia είναι από τα πολύ αγαπημένα μου! Πραγματικά φτιάχνει φανταστικά πράγματα αυτή η κοπέλα, αλλά μου αρέσει και ο τρόπος με τον οποίο τα παρουσιάζει! Απλός και άμεσος!
Εννοείται ότι κάνουμε γευστική δοκιμή σε ότι φτιάχνουμε, συμφωνώ και επαυξάνω! Και ναι, το μισό smiley το βλέπω κι εγώ!
Πολλά φιλιά!
Ααα, χαιρομαι που και εσυ βλεπεις τη φατσουλα, γιατι ειχα αρχισει να ανησυχω!
Κοριτσάρα μου να ‘σαι καλά,έχεις έναν τρόπο γραφής που με κάνει να γελάω όποτε σε διαβάζω,οι συνταγές σου είναι εγγύηση και μην ξεχάσω:τι γλειφιτζουράρες απίστευτες είναι αυτές!!!!!!!!!!!Θέλω και εγώ!Την συνταγή για γλειφιτζούρια της έδωσες,αυτά τα τρακτεράκια??Χρυσοχέρα,χρυσοχέρα!Το κέικ μετά της δοθούσης ευκαιρίας θα το κάμνομεν και θα σας πω,φιλάκια…..
Ευχαριστω πολυ Ολγα! Συνταγη για γλειφιτζουρια δεν ξαναεδωσα γιατι εχω κανει ηδη 2 αναρτησεις στο blog, σν κοιταξεις λιγο θα την βρεις και τα τρακτερακια ειναι με απλη ζαχαροπαστα και ειδικο καλουπακι ( διαολεμενο)
Ήμουν στο γυμναστήριο όταν είδα το κέικ σου …έκανα ένα μικρό διάλειμμα…και πολύ μου άρεσε….χόρτασε το μάτι!!!!
Τη sour cream θα τη δοκιμάσω έτσι όπως την έκανες ..είμαι πολύ περίεργη!!!
Αυτό το τόσο κλασικό κέικ δε το έχω φτιάξει ποτέ!!!!!
Ήθελα να ξερα πως έφτιαξες το smiley!!!!!!!
Θα σε ενημερώσω λοιπόν από το μέτωπο της κουζίνας….
Ειναι που λετε ” φατε ματια ψαρια….;”
Περιμενω ανταποκριση απο το γνωστο μετωπο και την δικη σου κριτικη επιτροπη…. Οσο για το σχεδιο, ξερεις, δεν ετυχε…πετυχε (και αφου το βλεπετε και αλλοι δεν ανησυχω πλεον, γιατι νομιζα ηταν η ιδεα μου)
Τέλειο φαίνεται!!
Ευχαριστω!!!!
Φαίνεται υπέροχο Τάνια μου, πολύ ωραία η προσθήκη της sour cream!!!
Γιαμι!!!!
Φιλιά!
Ευχαριστω Ελενη!!!
Καλημέρα, πολύ ενδιαφέρον το κέικ με την πρόσθεση της sour cream.. Πολύ όμορφη παρουσίαση, νομίζω ότι θα συμφωνήσω ως προς το χαμόγελο.. Φιλάκια!
χαιρομαι που σου αρεσε!
Καλημέρα!!!Αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο δεν είναι μόνο οι συνταγές, αλλά η παρουσίαση αυτών και κυρίως η φωτογράφιση!! Απίστευτη! Φιλιά.
Υ.Γ Τι θα γίνει τελικά με το δώρο; Θα στο δώσουμε καμιά φορά;
Αμα δεν χαλάει, δεν έχουμε πρόβλημα….
Ωραιο κεκακι!
Εγω χρησιμοποιω το παραδοσιακο προβειο γιαουρτι στα κεϊκ επειδη ειναι πιο λιπαρο και λιγο ξυνο, δηλαδη πιο κοντα στην sour cream.
Φιλακια!
Α, σε βρίσκω πολύ σωστή, δεν θα το σκεφτομουν ποτέ να χρησιμοποίησω αυτό το (old school) γιαουρτι
Πω πω, κέικ παντού! Τι γίνεται αυτές τις μέρες αλήθεια? Πολύ δελεαστική και χαριτωμένη η παρουσίαση-φωτογράφιση, εμένα το κέικ σου μου θυμίζει κάπως και το παλιό μαμαδίστικο -σε όψη τουλάχιστον, γιατί δεν είχαμε προφανώς sour cream στο χωριό μου 😉
Θα προσπαθήσω καμιά μέρα να κάνω κι εγώ την σπιτική εκδοχή της κι αν βγει καλή, οι χρήσεις της είναι πολλές, σε γλυκά και φαγητά!
Καλή συνέχεια πράσινο μίξερ, ακόμα κι αν που και που βγαίνεις από την πρίζα χαίρομαι που ξαναμπαίνεις με όρεξη! 🙂
Είναι τελείως μαμαδίστικο κέικ (ιδίως αν ήταν και σε κλασσική στρογγγυλή φόρμα).Μ’αρεσει ο τρόπος που έθεσες την απουσία μου!
Όντως μαμαδίστικο λουκ το κεκάκι με πολύ ωραία παρουσίαση!
Καταπληκτικό, κλασσικό και μαμαδίστικο το κέικ σου! Πράγματι διαχρονική αξία που πήρε άλλη διάσταση με την παρουσίασή σου!!
Μπράβο!
Καλή σου μέρα, καλή εβδομάδα!
Τώρα πήρα χαμπάρι το λατρεμένο κέικ .. έμεινε τίποτα ?
Φιλιά
ούτε ψιχουλο!
να τα χαίρεσαι αμφότερα λοιπόν, και το βαφτηστήρι και το ανηψάκι! η φωτογραφία σου τα σπάει! μαμαδίστικο και αγαπημένο κεκάκι!!
καλό σ/κ 🙂
Σ’ευχαριστώ πολύ Pela!