Πλησιάζει η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου και αυτή η βδομάδα είναι γεμάτη με σοκολάτα, λουλούδια, φρου-φρου και αρώματα. Όλοι σνομπάρουν τη γιορτή και την κοροϊδεύουν για την εμπορικότητά της, αλλά όλοι κρυφογουστάρουμε αν έχουμε να την γιορτάσουμε.
Πέρα όμως από τη σοβαρότητα και το ερωτικό της γιορτής, έτυχε να έχετε (ή μπορεί να έχετε ακόμα) για «βαλεντίνα» κάποια κολλητή σας, στο σχολείο ή κάποια φίλη ή που να έχετε κάνει κλικ βλακειο-κατάστασης και να ανταλλάσσετε χαζοχαρούμενα γλυκανάλατα δωράκια, χωρίς λόγο και αιτία, κάρτες/αυτοκόλλητακια και άλλα χαζά που θυμίζουν τα παιδικά και αθώα χρόνια, τότε που η ζωή ήταν απλή και δεν υπήρχαν ίντριγκες/απογοητεύσεις/προβλήματα/υποχρεώσεις; Που σας βγάζει μια πιο ξένοιαστη και καλύτερη πτυχή του χαρακτήρα σας αλλά όταν υπάρχει και σοβαρό θέμα μπορείτε να κάνετε και μια σοβαρή συζήτηση και δεν περιορίζεστε πάντα και μόνο στα επιφανειακά;
Έχω μια τέτοια, την απέκτησα σε μεγάλη ηλικία και δεν τα κάναμε μικρές αυτά και παρότι είμαστε “μεγαλοκοπέλες” με οικογένειες, υποχρεώσεις και λογαριασμούς, και μας χωριζουν χιλιάδες χιλιόμετρα πλέον (και μας σαμποτάρει και η Μέρκελ), εμείς συνεχίζουμε να ανταλλάσσουμε γλυκανάλατα δωράκια, καρτούλες και αυτοκολλητάκια με την πρώτη ευκαιρία. Cheesy καταστάσεις που λένε και οι του αγγλικού (τυρένιες δηλαδή ελληνιστή ).
Να προσθέσω, ότι ,κατά τύχη έχει το ίδιο όνομα (καλλιτεχνικό), είμαστε 3 φορές κουμπάρες και του ιδίου γούστου σε πολλά πράματα, αλλά έχει το εξής κουσούρι…. Σνομπάρει τα γλυκά. Τρώει βρε παιδί μου, αλλά δεν τρελαίνεται, θέλει το αλμυρό της. Και τυχαίνει να είναι και στα πάτρια εδάφη αυτές τις μέρες, οπότε κάτι έπρεπε να της φτιάξω, αλλά το γλυκό θα το σνόμπαρε. Ο κριτής του πράσινου μίξερ, ενώ είναι μεγάλος γλυκατζής, είναι και μεγάλος παρμεζανάκιας και τρελαίνεται και για αλλαντικά, υλικά που πάντα σχεδόν φροντίζει να υπάρχουν στο ψυγείο.
Έτσι αποφάσισα και εγώ να κάνω μια εξαίρεση και να κάνω αυτό το αριστούργημα, για μια τέτοια “τυρένια” περίπτωση.
Ένα αλμυρό, τραγανό μπισκότο με μπέικον και παρμεζάνα, που λιώνει στο στόμα – ουμάμι στο τετράγωνο, γευστική ολοκλήρωση με μια δαγκωνιά. Καλή η σοκολάτα, δε λέω, δεν την απαρνούμαι σε καμία περίπτωση, αλλά πριν το γλυκό, χρειάζεται κάτι ελαφρύ, ένα σνακ με τη συνοδεία κρασιού ίσως (δεν τολμάω να προτείνω γιατί δεν πίνω κρασί) γιατί περνάει μεν ο έρωτας από το στομάχι, η βαρυστομαχιά όμως δεν είναι και σέξυ.
Κράκερς με μπέικον και παρμεζάνα
Συνταγή από Use real butter
Υλικά
1 κούπα (125γρ) αλεύρι
1/2 κ.γ. αλάτι
1/2 κούπα (37γρ) τριμμένη παρμεζάνα
4 φέτες μπέικον, ψημένο και κομμένο σε μικρά κομμάτια
4 κ.Σ. (55γρ) ανάλατο βούτυρο
1/4 κούπας (60 γρ) κρέμα γάλακτος (συν λίγο εξτρά σε περίπτωση που το ζυμάρι είναι πολύ στεγνό).
Εκτέλεση:
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200⁰C. Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί στο ταψί του φούρνου και το αφήνουμε στην άκρη.
Στον κάδο της κουζινομηχανής ρίχνουμε το αλεύρι, το αλάτι, τη παρμεζάνα, το μπέικον και το βούτυρο. Χτυπάμε μέχρι να ενωθούν τα υλικά. Ρίχνουμε την κρέμα σιγά σιγά και χτυπάμε μέχρι να ενωθούν τα υλικά και να μοιάζουν με βρεγμένη άμμο. Προσθέτουμε λίγο ακόμα (κρέμα) μέχρι να γίνει ζυμάρι και να μαζευτεί όλο μαζί (σα μπάλα θα είναι κάπως, δεν θέλουμε όμως να είναι πολύ υγρό και να κολλάει στα χέρια).
Το ανοίγουμε με τον πλάστη μεταξύ δύο φύλλων αντικολλητικού χαρτιού μέχρι να έχει πάχος 0,5εκατ ή αναλόγως πως το προτιμάτε (πιο λεπτό ή πιο χοντρό)
(εναλλακτικά αν έχουμε μεγάλη σακούλα με zip για κατάψυξη, το βάζουμε εκεί και το ανοίγουμε με τον πλάστη όπως στη φωτογραφία).
Αν έχουμε χρόνο το βάζουμε στο ψυγείο για λίγη ώρα να ξεκουραστεί η ζύμη και κατόπιν το κόβουμε με κουπ πατ ή με ένα μαχαίρι στο σχήμα που θέλουμε (μπορούμε επίσης να πασπαλίσουμε λίγη έξτρα παρμεζάνα ή αλάτι αν θέλουμε).
Ψήνουμε για 10 λεπτά ή μέχρι να πάρουν χρυσαφένιο χρώμα στις άκρες. Τα βγάζουμε, τα αφήνουμε στο ταψί για 1-2 λεπτά και μετά τα βάζουμε σε σχάρα και τα αφήνουμε να κρυώσουν τελείως.
(βγήκαν περίπου 25 κράκερς)
the green mixer 
Καλημέρα! Μου άρεσε που είδα μία αλμυρή αγαπησιάρικη συνταγή! Εύκολα φτιάχνονται, ευκολότερα τρώγονται !!!
Καλημέρα Γιώτα!!! Είπα να κάνω την διαφορά σήμερα και να βάλω αλμυρό. Τρώγονται πολύ γρήγορα, δυστυχώς, τα άτιμα.
Τανιααααααα!!!
Μπραβο!!! Εγραψες! Ξεχωρισες!
Αλλο περιμενα, αλλο ειδα και πολυ το χαρηκα!
Τωρα χρειαζεται να σχολιασω τα μπισκοτα; Πεθαινω λεμε!!!!!!!!
Καλημερες!!!!!!
Ευχαριστώ πολύ Χρυσαυγή! Έκανα αλλαγή πλεύσης σήμερα, για να μην με βαριέστε!
Ποτε δεν σε βαριομαστε!!!!
Παντα κατι εχεις να πεις! 🙂
Απολαυστικό το κείμενο σου Τάνια!
Όσο για την κουμπάρα σου εις τριπλούν,καλό είναι που δεν τρώει γλυκά,συμπληρώνει έτσι η μία την άλλη.Να την χαίρεσαι και να σε χαίρεται 🙂
εγώ πάλι είμαι φαν των πάντων,αλμυρών-γλυκών…
Σωστά Ολγα, όπως τα λες. Και εμένα μου αρέσει η εναλλαγή γλυκού-αλμυρού, δεν κουράζεσαι και δεν βαριέσαι να τρως.
Ωραίο και το αλμυρό πάντως! Και μετα ένα λεμονομπράουνι για να ισορροπήσουν οι γευσεις 😉
Μου αρέσει πως σκέφτεσαι!!!!!
Τι όμορφα που τα έκανες!
Εντάξει, από νοστιμιά δεν το συζητώ, πεθαίνω για τέτοιες βουτυρένιες/ αλμυρομπισκοτένιες γεύσεις και το κριτσανιστό μπέϊκον τους πηγαίνει τόσο πολύ!
* Λύθηκε και η απορία του κουϊζ!
Έχασα… 🙂
Z.
Εβαλα αλμυρό και σας μπέρδεψα!
ααα εχω και γω “βαλεντινα”….και ναι ανταλλασουμε κρυαναλατα “ερωτολογα” και “δωρακια αγαπης”….εγω την απεκτησα σε μικρη ηλικια και πλεον η σχεση μας μετραει 28 χρονια,ξεκινησαμε απο τοσο δα μπαρμπαδακια και τωρα “μεγαλοκοπελες” και μεις πια εχουμε μια αγαπη απολυτη!!!!
Tανια ναι ειμαι γατονι γιατι το μυρισα το μπεικον σου,αχαχαχα,παραδεχεσαι ετσι!!???!!!
τα μπισκοτακια αυτα ειναι απολυτως του γουστου μου μιας και τα αλμυρα τα εχω σε περισσοτερη εκτιμηση απο τα γλυκα,θα μπορουσα να τα τσακισω αυτα τα μπεικονατα !!!!!!φυσικα για μια ακομα φορα να πω συγχαρητηρια για την υπεροχη παρουσιαση!
η kikitchen ειμαι….βρηκα τροπο να στελνω επιτελους!!!!
ΕΕΕΕΕ τα κατάφερες!!!!!!!
Είσαι είσαι μεγάλο γατόνι!!!!! Χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη εκει έξω με τα γλυκανάλατα/χαζοχαρούμενα……
Ευχαριστω για όοοοοολα τα καλά σου λόγια!
Λατρεύω αυτά τα κράκερς για τις καθημερινές μου λιγούρες!! Καρδούλες αλμυρές λοιπόν για αλλαγή!!
Εντάξει!! Έκανες τη διαφορά με τα αλμυρά μπισκότα!!
Το κείμενο απολαυστικό, όπως πάντα και ο τίτλος my funny valentine πολύ παιχνιδιάρικος, μου άρεσε!!!
Πάμε στα μπισκότα….δεν έχω ξαναδεί μπισκότα με κρέμα γάλακτος!!!!! Είναι τέλεια και θα τα φτιάξω οπωσδήποτε το επόμενο σκ!!!!
Μπράβο σου!!!
Ευχαριστώ Peps, θα περιμένω εντυπώσεις & κριτική όπως πάντα αν τα φτιάξεις.
Εγώ σαν την κουμπάρα σας δεν θα έλεγα πως είμαι!
Βάλε 2-3 κρακεράκια αλμυρά δίπλα σε κανένα ποτηράκι μπύρα ή και με αρωματικό τσαϊ συμβιβάζομαι…
Αλλά μετά φέρε μας και κανένα γλυκάκι έτσι για να πάει η ψυχή στον τόπο της και ο Άγιος Βαλεντίνος στην θέση του, Τάνια :-))
Α μ’αρεσεις!!! Και εγώ με ποτάκι τα φανταζόμουν αλλά δεν άντεξαν ούτε μεχρι το μεσημέρι.
Παρμεζάνα, μπέικον, βούτυρο και κρέμα γάλακτος!!
Εντάξει εδώ είμαστε!
Φαντάζομαι ότι είναι απλά εθιστικά σωστά;;
Φιλιά
Πάρα πολύ!
Τι ωραία που έγιναν !!! Στο facebook μας μπέρδεψες 🙂 και εγώ νόμιζα cranberries…
Σας έβαλα δύσκολα είναι η αλήθεια!
oooh τέτοιες cheesy καταστάσεις πολύ τις αγαπάμε!
απλά θα συμφωνήσω με Ερμιόνη! πρέπει να είναι φουλ εθιστικά!
Με κρασί, με μπύρα, με χυμό, με καφέ.. θα μπορούσα να τα συνδυάσω με όλα τα ροφήματα που καταναλώνω!
Είναι έτσι όπως τα λες, αλλά και σκέτα τρώγονται, μην ανησυχείς καθόλου.
Πολύ όμορφα και σίγουρα νοστιμότατα! Να περνάτε καλά και όλα χρειάζονται 🙂
Βλέπω την επόμενη φορά να γίνεται διπλή δόση της συνταγής, ποιος να πρωτοπρολάβει να δοκιμάσει! Τέλεια για την περίσταση και με την συνοδεία μπίρας τα εξαφανίζεις πριν το καταλάβεις. Οι φώτο σου ιδιαίτερα ξελιγωτηκές!
Φιλιά
καλά, τα τέλεια αλμυρά μπισκότα!!
τυχερή η βαλεντινο-κουμπάρα!!! 🙂
φιλιά πολλά!
όχι πειτε μου, πως να μη φαγωθουν;;;;
Εγω θα το ετρωγα όλο το ταψι η γουρουνα!
Καλό ξημέρωμα!
Σε φιλώ 🙂
Τυχερή η….κουμπάρα σου Τάνια, που έχει μια κουμπάρα χρυσοχέρα σαν και εσένα να της φτιάχνει τέτοιες λιχουδιές! Εδώ χρειάζεται να φτιάξουμε διπλή δόση γιατί τρώγονται γρήγορα τα “άτιμα”!!
Καλό μεσημέρι.
Ομολογώ ότι συνταγή για crackers δεν είχα αναζητήσει ποτέ. Ούτε το σκέφτηκα ότι μπορεί να υπάρχει (μερικές φορές κολλάει το μυαλό) και συμβιβαζόμουν με τα γνωστά έτοιμα του SM. Οπότε τα δικά σου θα τα δοκιμάσω for sure!
P.S. Διάβασα το mail για τη σοκολατίτσα. Χαίρομαι που την παρέλαβες (ελπίζω να μην είχε διαλυθεί κατά τη μεταφορά).
Καλημέρα 🙂
Είδες, γι’αυτο είμαστε και εμείς οι food bloggers, για να δώσουμε καμιά καλή ιδέα.. να τα δοκιμάσεις, ειναι πολύ νόστιμα και δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τα έτοιμα.