Ξέρετε τις προεόρτιες δηλώσεις τύπου “εμένα το παιδί μου/η γάτα/ο σκύλος/συμπληρώστε το κενό όπως θέλετε -όταν αποκτήσω- θα:
- Είναι ήσυχο και θα κάθεται όπου το αφήνω και δεν θα θέλει αγκαλιές και πολλά χάδια
- Κοιμάται (τουλάχιστον 8ωρακι)
- Δεν θα γαβγίζει/νιαουρίζει/γκρινιάζει /πέφτει κάτω ουρλιάζοντας σε δημόσιο χώρο κάνοντας σκηνή και μένα ρεζίλι
- Θα τρώει τα πάντα και δεν θα του δίνω κροκέτες/ψωμί/γλυκά/εδικές τροφές
Ιδίως το τελευταίο.
Θα έχει “ρεπερτόριο” από φουα-γκρα ως μπρόκολο και κουνουπίδι, αβασανιστα – αβαδιστα- με χαμόγελο στα χείλη (μέχρι τα αυτιά) και ζητωκραυγάζοντας/γαυγίζοντας/νιαουρίζοντας (χωρίς να πετάει/φτύνει το φαγητό στο πάτωμα ή στα μούτρα της μαμάς/αφεντικού).
Το ‘χουμε; Αυτό….
Και σου έρχεται το σκυλί/γατί/παιδι με το system error, λες κάτι δεν πάει καλά στο λειτουργικό σύστημα και ελπίζεις μήνα με το μήνα ότι με κάποιο “update” θα στρώσει η κατάσταση.
Μέχρι τότε απλά κάνεις ότι περνάει/πιάνει για να φάει ένα πράσινο/κόκκινο/πορτοκαλί λαχανικό/όσπριο και λίγη πρωτεΐνη.
Άρχισα και εγώ τα που-τανια-στικα, να τα κρύβω δεξιά και αριστερά μπας και τα συνηθίσει.
Της παρουσιάζω προχτές το πιάτο όπως το βλέπετε και της δίνω ένα αστεράκι να φάει. Στραβοκοιτάει την πρασινάδα-διάκοσμο του πιάτου και ετοιμάζεται να το εκτοξεύσει στο κεφάλι μου, ευτυχώς προλαβαίνω και το σώζω (το ρίξα στο στόμα μου-προς παραδειγματισμό πάντα).
Αρχίζει….
«Αστεράκι… μμμμμμμμ…. Εσύ το φτιάξες το μπισκότο μαμααααααά…μμμμμμμ…. Μ’αρεσει… Μπάααβο σου»
(Μπισκότο αστεράκι?? Ναι… Μπισκότο αστεράκι, τι άλλο να περιμένει το παιδί από μένα άλλωστε… αφού έπιασε το κόλπο και το έφαγε, δεν στεκόμαστε στα ονόματα και στους χαρακτηρισμούς, τα παραβλέπουμε και πάμε παρακάτω).
Λίγα λόγια για τη συνταγή:
• στη συνταγή παρακάτω χρησιμοποιώ βρασμένο κοτόπουλο (το έχω βράσει για περίπου 15 λεπτά, μέχρι να «ασπρίσει», προσέχοντας να μην σφίξει πολύ-αυτό που με ενδιαφέρει είναι να το αποστειρώσω κυρίως). Μπορούμε να κάνουμε την συνταγή και με ωμό κοτόπουλο, αλλά θα πρέπει να τα ψήσουμε για πιο πολύ ώρα μετά (με τα παρακάτω υλικά, ίδια διαδικασία, με περίπου ± 250γρ. ωμό κοτόπουλο)
• τα λαχανικά στην συνταγή επίσης προσαρμόζονται, έχω δοκιμάσει με σκέτο μπρόκολο (100γρ) και με βρασμένο αρακά/καλαμπόκι (ίδια ποσότητα). Επίσης τα μπαχαρικά είναι κατά προσέγγιση, μπορεί να χρειαστεί να τα προσαρμόσετε ανάλογα τα γούστα σας.
• Αν θέλετε να καταψύξετε μέρος της συνταγής καλό θα είναι να χρησιμοποιήσετε φρέσκο κοτόπουλο και λαχανικά. Παρακάτω θα βρείτε οδηγίες συσκευασίας/συντήρησης στην κατάψυξη.
• Για το πανάρισμα χρησιμοποιώ συνδυασμό τριμμένης φρυγανιάς και τριμμέων corn flakes (αλεσμένα στο μούλτι). Τα corn flakes δεν είναι ιδιαίτερα γλυκά από μόνα τους και τα χρησιμοποιώ για να είναι πιο τραγανά τα nuggets. Αν δεν έχετε/θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σκέτη φρυγανιά ή σκέτα corn flakes .
Τραγανά αστεράκια κοτόπουλου και λαχανικών / Chicken – veggie nuggets
Για τα nuggets
150 γρ. κρέας κοτόπουλου βρασμένο, σε κομμάτια (φιλέτο μπούτι ή στήθος)
1 αυγό
½ κούπα (75γρ) μπρόκολο, ελαφρά βρασμένο και ψιλοκομμένο
¼ κούπα (35γρ) ρεβύθια βρασμένα (ή άλλα βρασμένα λαχανικά)
½ κ.γ. αλάτι
¼ κ.γ. πάπρικα γλυκιά
1 κ.Σ σάλτσα μπάρμπεκιου (προαιρετικά)
1-2 κ.Σ βρόμη
Τραγανη Επικάλυψη/ Πανάρισμα
¼ κούπα (περίπου) φρυγανιά τριμμένη
½ κούπα κορν φλέικ τριμμένο (ή συνδυασμός και των δύο αν το θέλουμε λίγο πιο τραγανό).
1 κ.γ. παρμεζάνα τριμμένη (προαιρετικά αλλά κάνει διαφορά)
Αλάτι (προαιρετικά)
Εκτέλεση:
Ρίχνουμε στη κουζινομηχανή όλα τα υλικά για τα nuggets και τα χτυπάμε να αλεστούν και να ανακατεύουν (αν είναι αρκετά υγρό το μείγμα προσθέτουμε λίγη ακόμα βρόμη).
Βάζουμε τη τριμμένη φρυγανιά & κορν φλέικ σε ένα πιάτο (αν θέλουμε προσθέτουμε αλάτι/πιπέρι/λίγο παρμεζάνα).
Με ένα κουτάλι της σούπας παίρνουμε μείγμα και το σχηματίζουμε με τα χέρια μας σε στρογγυλό δίσκο (αν κολλάει στα χέρια μας βρέχουμε τα χέρια μας με νερό) ή σε κουπ πατ, όπως στη φωτογραφία.
Το βάζουμε στο πιάτο με τη φρυγανιά και το πατάμε απαλά να κολλήσει παντού η φρυγανιά. Το αφήνουμε στην άκρη και επαναλαμβάνουμε με το υπόλοιπο μείγμα.
Τα βάζουμε σε ταψί του φούρνου στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί (αν θέλουμε τους ρίχνουμε και λίγο λαδάκι από πάνω) και τα ψήνουμε στο φούρνο στους 180ºC για 10-12 λεπτά (μέχρι να ροδίσουν).
Μπορούμε επίσης να τα τηγανίσουμε.
Tip: Αν δεν θέλουμε να τα φάμε όλα αμέσως, μπορούμε να τα βάλουμε στην κατάψυξη, με το πιάτο όπως τα έχουμε φτιάξει για μισή/μια ώρα σε πρώτη φάση, ίσα να παγώσουν λίγο και μετά τα τυλίγουμε με μεμβράνη και αλουμινόχαρτο και τα καταψύχουμε μέχρι να τα έρθει η ώρα να τα φάμε
Εγώ σημειώνω πάντα τι είναι στη σακούλα, πότε έχει μπει και τι χρόνο ψησίματος θέλει γιατί ποτέ δεν θυμάμαι όταν έρχεται η ώρα. Συνήθως τα βγάζω μερικές ώρες πριν τα ψήσω, δεν τα ψήνω ποτέ παγωμένα.
the green mixer 
Xαχαχα, υπέροχο κείμενο και ακόμα πιο υπέροχη συνταγή-ιδέα!…Τα παιδάκια μου είναι καλόφαγα, αλλά ένα update το χρειάζονται σε πολλά άλλα θέματα! Θα δοκιμαστεί η συνταγή σου μπας και φάει με ευχαρίστηση μπρόκολο και ρεβύθια…ο μπαμπάς!
Μπράβο σου Τάνια, κι ευχαριστούμε.
Να σου πω την αληθεια αρεσαν πολυ και στον κριτη και εντυπωσιαστηκε μαλιστα απο τα υλικα. Σε ευχαριστω!
Εξαιρετική ιδέα! Μπράβο για τον κόπο σου και την εξαιρετικη εκτέλεση! Ευχαριστουμε για την ιδέα!
Σε ευχαριστώ πολύ!
Χαχαχαχαχαχαχαχα
Χαχαχαχαχαχαχα κλαιω χαχαχα
Χαχαχαχαχαχα
Χαχαχαχαχαχα
…..θα επανελθω….χαχαχαχαχα
😛
Ο συνδυασμός των υλικών είναι σούπερ!!!Θα δοκιμαστεί οπωσδήποτε!!!!
Πάρα πολύ καλή ιδέα !! Φανταστική θα έλεγα ! Και εμένα δεν τρώει πάρα πολλά πράγματα αλλά να σου πω το περίμενα γιατί εγώ ήμουν χειρότερη στην ηλικία της!! Θα είναι ωραία κ για πάρτυ δεν συμφωνείς;
Και εγω μια απο τα ιδια ημουν δυστυχως… Συμφωνω μαζι σου οτι θα ειναι τελεια για παιδικο παρτυ και βολευει να τα φτιαξουμε μερικες μερες πριν και να τα βαλουμε στην καταψυξη για να μειωσουμε τα της τελευταιας στιγμης.
Στην θεωρία τα λέμε πάντα μια χαρά, στην πράξη χαλάει το πράγμα…
Επειδή το “παιδί” που έχω στο σπίτι είναι επιρρεπές στο junk food, τα αστεράκια θα μπορούσα να τα κάνω μπιφτεκάκια τύπου burger, τι λες;
Ανετοτατα, σκεψου κατι μεταξυ φαλαφελ και κοτομπεργκερ (βαλε και λιγο αβοκαντο απο πανω και θα ειναι σουπερ)
τσ τσ πως το κοροϊδεύεις το παιδί έτσι.. να του πασάρεις για μπισκότο το κοτοπουλο-λαχανικο-nugget! haha
respect όμως.. αφού το ‘φαγε θρίαμβος!
πολύ μ αρέσει κ η ιδέα που συζητάτε με την Cookika από πάνω, και νομίζω θα την δοκιμάσω σαν σωστή φαν του ρεβυθιού και του κοτόπουλου!
Κοίτα να δες, εγώ δεν είπα τίποτα! Εγω της έδωσα να φάει ενα αστεράκι και αυτή το είπε μπισκότο. Μάλλον δεν περιμένει να δει τίποτα πιο σοβαρό από μένα πέρα από κέικ και μπισκότα. Αλλά από τη στιγμή που τρώει κάτι, δεν το ψάχνω περαιτέρω για να μην το χαλάσω. Σε ευχαριστώ πολύ και ελπίζω να σας αρέσει.
χαχχαχαχχαχαχχαα
Εχω πεθάνει από χθες που έχω διαβάσει το κείμενό σου!!!! Δεν υπάρχει μικρή σου! Είναι αστέρι σαν τα αστεράκια που της έφτιαξες!!! Ωστε από τώρα άρχισε να σου πετάει τα φαγητά στο κεφάλι? ΟΚ… στην εφηβεία βλέπω να μετακομίζεις!!
Όσο για τις δηλώσεις που όλοι έχουμε κάνει με περισσή αυτοπεπείθηση και μετά έχουμε αναγκαστεί να ρουφήξουμε το αυγό μας με την ουρά στα σκέλια έχω να πω ότι πλέον δεν κρίνω γιατί όλα όσα έχω πει πως δεν θα γίνουν έχουν γίνει και με το παραπάνω!!!!!! χαχαχα
Τα αστεράκια σου είναι φανταστικά. Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι παιδικό πάρτι με θέμα το καλοκαίρι (αστερίες) ή τα αστέρια κλπ! Εκανες καλή δουλειά και αυτό φαίνεται από το ότι η Α τα έφαγε και ξερογλυφόταν. Σειρά τώρα έχει το μπροκολάκι στο πιάτο… Γιατί δεν της λες ότι είναι λουλουδάκι? χαχαχα
Εχω γελάσει πολύ μαζί σου και αυτό δεν το λέω για κακό! Το αντίθετο!!
Σε φιλώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Είναι αστέρι (παιδί-κουμπί που λέγαμε παλιά) και έχει έντονη προσωπικότητα που μας την δείχνει από την πρώτη στιγμή (αν θυμάσαι το ποστ πως μας ήρθε, θα καταλάβεις).
Το σχήμα τους είναι οπως καταλαβαινεις ευκολοπροσάρμοστο, αρκεί να έχεις ορεξη και κουπ πατ και σίγουρα θα μπουν στον επόμενο μπουφέ (είπαμε, εχει σουξέ και με τα μεγάλα παιδιά). Το μπροκολάκι εγώ το πάσαρα για δεντράκι, αλλά δεν έπιασε….. όπως λεει και η γιαγιά “μικρό είναι, όχι χαζό”…
Εγώ παιδάκι δεν έχω αλλά μπορώ άνετα να γελάω με τα δικά σας και αυτά που τραβάτε οι μανούλες!Μου αρέσει η οργάνωση σου!! Κάτι τέτοια τα κάνω και εγώ!Είσαι άψογη!
Και εγώ γέλαγα πάντως και τώρα οχι τόσο όταν δεν τρωει τίποτα το άτιμο (βλεπε ελληνίδα μάνα, δεν ξεφεύγουμε απο το dna).
Τα tips ειναι γενικού περιεχομένου και εφαρμόζονται άνετα και για πολυάσχολους που δεν θέλουν να μπαινουν καθε μερα στην κουζινα.
Ευχαριστω!
Προσωπικά ενθουσιάστηκα με τις πρωτότυπες κοτομπουκιές σου Τάνια μου.
Για να τα λέμε και όλα βέβαια, όταν ήμουν μικρή, ούτε το μπρόκολο εκτιμούσα, ούτε τα ρεβίθια.
Πολύ έξυπνο που τις μεταμόρφωσες σε αστεράκια, το έκανες πολύ δύσκολο να αντισταθεί.
Με τον πρόλογο σου ταυτίστηκα (εννοείται)…
Σε φιλώ
Και εγώ μεγάλη άρχισα να τα τρώω, για να λέμε και την αλήθεια, αλλά δεν σταματώ να προσπαθώ.
Ευχαριστω πολύ!
είναι πραγματικά πολύ έξυπνη ιδέα!
το τι μπορεί να σκαρφιστούν αυτές οι μαμάδες είναι απίστευτο!!
αυτή την μικρή σου πρέπει να την γνωρίσω! 🙂
ακόμα μια απολαυστική ανάρτηση Τάνια!
Είδες τι τραβάμε? Πάντως είχε πολύ μεγάλο σουξέ και στα μεγάλα παιδιά….
Πάρα πολύ χαριτωμένα Τάνια !!
Καλό υπόλοιπο Κυριακής και καλή εβδομάδα !!!
Ευχαριστώ Αρη!
Α ρε μανα εισαι απαιχτη!
Τι αστερια (αστερι 😉 ειναι αυτα που εχεις κανει!!!!
By the way συναναστραφκα παιδακια σε Λονδινο και Παρισι…. καμια διαφορα απο τα ελληνάκια. Ουρλιαζουν πεφτουν στα πατωμα, δεν τρων το φαγητο τους… θελουν να τρωνε μονο σοκολατες/τσιπς/παγωτα και να φορανε/παιζουν με τους ηρωες του Frozen/ μικρο μου πόνι κτλ.
τα φουα γκρα ουτε να τα μυρισουν χα χα!
Και εδω κυκλοφορει η βρωμα οτι μονο τα δικα μας ειναι στριμμενα και κακομαθημενα!!! Εχει γραψει και βιβλιο μια για τα γαλλακια (οτι ειναι κιουριες και τρωνε τα παντα απο μωρα)… Ευχαριστω για τα καλα σου λογια και για την ανταποκριση απο τα εξωτερικα!
Οχι καλε, σου λέω ιδια με τα δικά μας. Στο μόνο που τους εβγαλα το καπέλο (στα μικρα και τις μαναδες που τα εχουν εκπαιδευσει) ειναι το πως συμπεριφέρονται μεσα στα ΜΜΜ. Κλαρινο καθονται, ολων των ηλικιων οπου κι αν τα χώσουν.
Μια μερα εκλεγε ενα μεσα στο λεωφορειο και φυσικα ηταν γόνος τουριστριας χα χα!
Πολύ ωραία αστεράκια… όπως και να τα λεμε την δουλειά τους την έκαναν.
Οταν είναι μικρά τα ”μικρά” μας θέλουν και λίγη παραπλάνηση…μέσα στο πρόγραμμα είναι.
Πάντως εγώ θα τα έτρωγα ευχαρίστως Τάνια. Πολύ ωραία έγιναν 😉