Στο σπίτι δεν έχουμε αγοράσει ακόμα πλαστελίνες, ούτε επιδιδόμαστε σε πολλές καλλιτεχνίες. Φτιάχνουμε όμως, συχνά-πυκνά, ιδίως μέρες που δεν μπορούμε να βγούμε έξω, ζυμαράκια και παίζουμε με αυτά, τραγουδώντας το γκραν σουξέ – ανά την υφήλιο – “πλάθω πλάθω κουλουράκια, με τα δύο μου τα χεράκια κλπ κλπ”.
Και συνεχίζουμε με αντίστοιχο ρεπερτόριο τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά, γιατί προορίζουμε το κορίτσι για διεθνή καριέρα, κυρίως στην προσπάθεια μας να τη κρατήσουμε απασχολημένη και στο καρεκλάκι της για τουλάχιστον 15 λεπτά.
Αυτή λοιπόν είναι η πλαστελίνη μας. Δεν έχει ωραίο χρώμα, μοσχομυρίζει όμως πορτοκάλι και ενυδατώνει τα χεράκια μας όσο τη δουλεύουμε, από το λάδι που περιέχει. Όσο πιο πολύ το ζυμώνεις τόσο πιο πολύ “δένει” και παίρνει εύκολα σχήμα, και μπορεί να φαγωθεί ωμό άνετα γιατί δεν περιέχει αυγά.
Συνήθως όταν τα φτιάχνουμε ένα μεγάλο μέρος της ζύμης καταναλλώνεται επιτόπου από τις βοηθούς – γιαγιά και εγγονή, ενώ εγώ πασχίζω κάθε φορά να κρατήσω ζύμη για ψήσιμο και να τα σχηματίσω και ομοιόμορφα και ισομεγέθη (έχω ένα θέμα με αυτό).
Όσο τα ψήνεις λοιπόν, το σπίτι θα μυρίσει (κατά το άσμα) πορτοκαλάκι και το αποτέλεσμα είναι τραγανά γιαγιαδίστικα/μαμαδίστικα κουλουράκια, αυτά που εγώ τουλάχιστον βούταγα στον καφέ της γιαγιάς μου και απολάμβανα όταν ήμουν μικρούλα.
Κουλουράκια μπορεί να μην φτιάχναμε με τη γιαγιά και να μην έχω τέτοιες αναμνήσεις, ένα κουλουράκι βουτηγμένο στον καφέ το έτρωγα πάντως και ενίοτε δεν μπορώ να αντισταθώ και να μην βουτήξω έστω και ένα (ευτυχώς αντέχουν τις “βούτες” και το ταξίδι μέχρι το στόμα)
Κουλουράκια Πορτοκαλιού με Αλεύρι Ζέας (νηστίσιμα)
Συνταγή ελαφρά προσαρμοσμένη από εδώ
Υλικά:
60 γρ. ελαιόλαδο
70 γρ. άχνη ζάχαρη
60 γρ. χυμό πορτοκαλιού
1 κ.γ. ξύσμα πορτοκαλιού (από ακέρωτο πορτοκάλι)
100 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
100 γρ. αλεύρι ζέας (αντικαταστήσετε με για όλες τις χρήσεις αν δεν έχετε)
1 κ.γ. baking powder
1/2 κ.γ. μαγειρική σόδα
Εκτέλεση:
Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί στο ταψί του φούρνου και το αφήνουμε στην άκρη. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170°C.
Σε ένα μεσαίου μεγέθους μπολ ρίχνουμε το λάδι, την άχνη, το χυμό πορτοκαλιού και το ξύσμα και ανακατεύουμε με ένα κουτάλι. Προσθέτουμε τα αλεύρια, το baking powder και τη σόδα και ανακατεύουμε ξανά ζυμώνοντας τη ζύμη με τα χέρια μας.
Βάζουμε την ζύμη στο ψυγείο για τουλάχιστον μισή ώρα ώστε να σφίξει και να πλάθεται πιο εύκολα.
Βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο και την δουλεύουμε λίγο με τα χέρια μας. Πλάθουμε κουλουράκια στο σχήμα που θέλουμε (τα έκανα μικρά στρογγυλά, περίπου 3-4 εκατ διάμετρο και 10 γρ το καθένα) και τα τοποθετούμε στο ταψί που ετοιμάσαμε. Τα ψήνουμε για 10-15 λεπτά ή έως ότου αρχίσουν να παίρνουν χρώμα στις άκρες.
Τα βγάζουμε από το φούρνο, τα αφήνουμε για μερικά στο ταψί και μετά τα βάζουμε σε μια σχάρα να κρυώσουν τελείως. Τα φυλάσσουμε σε αεροστεγές δοχείο και παραμένουν τραγανά για τουλάχιστον 10 μέρες.
Η συνταγή βγάζει περίπου 25 κουλουράκια.
the green mixer 
Ούτε εγώ έχω τέτοιες αναμνήσεις από τις γιαγιάδες. Λες για αυτό να έχουμε πέσει με τα μούτρα τώρα και να τα κάνουμε στα παιδιά μας; Αγχολυτικά τα κουλουράκια σου, κάτι το οποίο έχω ανάγκη και θα δοκιμαστεί άμεσα.
Σιγουρα παιζει ρολο Γιωτα μου, παντως οτι κανουμε με τα μικρα μας καλο ειναι πιστευω. Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια!
Ένα έχω να σου πω. Διπλή δόση έφτιαξα χτες. Έγιναν φανταστικά και με βλέπω να τα ξαναφτιάχνω μέσα στο Σαβ/κο.
Βρε Γιώτα, δεν μπορείς να φανταστείς (ή μάλλον μπορείς) πόσο πολύ χαίρομαι όταν παίρνω τέτοια μηνύματα!!!!!
Τάνια μου για εμένα είναι πολύ σημαντικό να πωσε κάποιον ότι δοκίμασα την συνταγή του και μου άρεσε. Αφού πέτυχε τι να κάνουμε. Σήμερα πρέπει να φτιάξω πάλι.
Φιλάκια!
Το κουλουράκι βουτηγμένο στον καφέ ή το τσάι είναι τρόπος ζωής, ειδικά τα χειμωνιάτικα(λέμε τώρα…) απογεύματα!
Αυτά τα κουλουράκια περίπου τα φτιάχνει η μαμά μου και τελευταία και εγώ, αλλά πάντα με λευκό αλεύρι. Ήρθε η ώρα να πειραματιστώ!
Που θα παει, θα ερθουν και τα χειμωνιατικα απογευματα που θα δικαιολογουν πολλες “βουτες” στο καφε!
Το διεθνές τραγουδάκι “πλάθω κουλουράκια με τα δυο χεράκια” έχει μεγαλώσει πολλές γενιές με άξιο τρόπο! Άξια και τα κουλουράκια σου και μοσχοβολιστά!
Σε ευχαριστω πολυ Μαρθα!
Θέλω τη τελευταία φωτογραφία live!!
Κανονιζεται ευκολα!
Αγαπημενα κλασικα κουλουράκια… μ αρεσει εκει που πάει να πέσει στο φοβερο φλυτζάνι του κάφε 😉
Στα αγγλικά τι τραγουδάτε????!!!!
All time classic αξιες! Στα αγγλικα λεμε (λεω δηλαδη) το pat-a-cake, που οπως καταλαβες εχει να κανει με ψησιμο κεικ.
Τέλεια υλικά Τάνια, μπράβο !!!
θα αντικαταστούσα βέβαια το αλεύρι για όλες τις χρήσης με ζέας (γιατί δεν έχω 🙂 )
Θελω να το δοκιμασω και εγω ετσι. Σε ευχαριστω!
Ούτε εγώ έχω αναμνήσεις τέτοιες…τα κουλουράκια σου όμως θα αφήσουν ιστορία χιχι
Αφου δεν εχουμε ας τις δημιουργησουμε εμεις λοιπον!
Εξαιρετική συνταγή, την τύπωσα ήδη! Φιλιάααα
Σε ευχαριστω πολυ!!!
Στο σπίτι φτιάχναμε κουλουράκια τόσο με τη γιαγιά όσο και με τη μαμά και μάλιστα μοιάζουν πολύ με αυτά που φτιάχνετε Τάνια μου. Οπότε η ανάρτηση σου ξυπνά πολλές και όμορφες αναμνήσεις!
Και επιπλέον μπορώ να επιβεβαιώσω ότι είναι πραγματικά εθιστικά!
Η μόνη προσθήκη που θα έκανα μαντεύεις ποια είναι; Λίγη κανελίτσα! 🙂
Σε φιλώ
“…να μείνει 15 λεπτά στο καρεκλάκι…” απόλαυσέ το όσο μπορείς….
Το “πλάθω κουλουράκια” βέβαια, είναι αγαπημένη λύση για γεμάτα ενέργεια νήπια, ρώτα κι εμένα, φούρνο θα ανοίξουμε σε λίγο για να τα πουλάμε!
Και τότε θα κάνουμε οπωσδήποτε κι αυτή τη συνταγή!
This looks really nice ♥
summerdaisy.net