Μπήκε ο Σεπτεμβρίου με όλα τα κλισέ του, πολλά σχέδια και νέες αρχές και ξεκινήματα για πολλούς, κάτι τύπου new year resolutions, αλλά πολλά από αυτά έχουν μπει σε σειρά αναμονής.
Παγωτίνια (faux) μπανάνας με σκληρό κέλυφος σοκολάτας
17 Jun
Μπράουνι σπανακιού
16 OctΝα και μια αλμυρή συνταγή μετά από τόσο καιρό!!!!
Και πράσινη πάλι (είπαμε, δεν έχω θέμα, απλά έτυχε). Continue reading
Δροσερή σαλάτα κινόα με φακές
11 Jul
Γενικά είμαι γνωστή στην πιάτσα (των φίλων) ότι τρώω πιο “κουλτουριάρικα” πράματα (πέρα από βρύα και λειχήνες) και ότι καταπιάνομαι με λίγο πιο “ιδιαίτερα” χόμπι (βλέπε dj-ing, yoga, aerial yoga, ζαχαροπλαστική-μαγειρική, κλπ κλπ).
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα το χόμπι μου έχει αποκτήσει και φανατικούς οπαδούς, ιδίως το κομμάτι της ζαχαροπλαστικής, γιατί στο κομμάτι της μαγειρικής όταν και όποτε μαγειρεύω αλμυρά συνήθως είναι σε πειραματικό στάδιο ή με πειραματικό “υλικό”.
Όπως έχω υπονοήσει, είμαι λίγο “μίζερη” (να πω με επιείκεια) στην διατροφή μου. Συνήθως τρώω σαλάτες και νερόβραστα λαχανικά, όσπρια και σπόρια (αν με αφήνει ο κος Διαιτολόγος) στο φουλ και τα πιο πολλά γεύματα της ημέρας τα κάνω στο γραφείο, γιατί είμαι από αυτές… Άρα πρέπει να φτιάχνω γεύματα από πριν (μία ή παραπάνω μέρες), που να κουβαλιούνται, ζεσταίνονται και καταναλώνονται ανάμεσα σε κόσμο (τζατζίκια και σκόρδα αποφεύγουμε δηλαδή), πολλές φορές και στο πόδι μέσα από το ταπεράκι. Μπορώ με σιγουριά να πω ότι είμαι η Μις Ταπεράκι 2011-2012 (ιδίως φέτος με την δίαιτα, τήρησα με ευλάβεια το πρόγραμμα ταπερακίου).
Στο θέμα μας. Τα πειραματικά “υλικά” είτε θα τα βρίσκω σε μαγαζιά με υγιεινές τροφές (συνήθως) είτε σε κανένα ασιατικό μαγαζάκι (είναι η αδυναμία μου να γεμίζω τα ράφια των ντουλαπιών μου με ακαταλαβίστικα προϊόντα). Ένα τέτοιο υλικό είναι και η κινόα (ή οποία βέβαια έχει γίνει της μοδός τελευταία). Ούτε που θυμάμαι πως το ανακάλυψα, μου φαίνεται σε κάποιο μαγαζί στην Γερμανία (κουβαλάω τα χίλια μύρια μετά από κάθε ταξίδι που κάνω στο εξωτερικό). Εννοείται ότι ο κριτής G_ “τέτοια” φαγητά ούτε από μακριά δεν πλησιάζει, ούτε ακόμα και άμα τον πληρώσω ή του τάξω τίποτα περίεργο*.
Μάλλον έχει συνδυάσει τις (υγιεινές) τροφές που τρώω με κάτι κακό και χωρίς να έχει κριτήριο δοκιμής ή κάτι άλλο, απλά τις σνομπάρει (μπορεί να φοβάται για τη ζωή του, τι να πω). Σε κάποια μάζωξη, έφτιαξα και αυτή τη συνταγή για να φάω εγώ κυρίως αλλά και για μερικούς φίλους που θεωρώ πιο open minded (καθώς επίσης γιατί τα αποφάγια τρώγονται ωραιότατα στο γραφείο την επόμενη μέρα) και δεν ξέρω τι έγινε, ήπιε πολύ και μέθυσε (;), τον παρέσυραν οι άλλοι που ενθουσιάστηκαν με τη νέα σαλάτα και μου έδιναν συγχαρητήρια ενώ την καταβρόχθιζαν (;). Γύρισε την επόμενη ημέρα και μου ότι η σαλάτα με το κινόα “έσκισε” (ένα συνώνυμο χρησιμοποίησε αλλά λέω να κρατήσω ένα επίπεδο σε αυτό το blog). Εννοείται ότι ήθελα να ανοίξω σαμπάνιες και να το πανηγυρίσω, αλλά και πάλι είπα να κρατήσω ένα επίπεδο και μια ψυχραιμία (μικρές νίκες-χωρίς μάλιστα να χρειαστεί να κρύψω/καμουφλάρω/περάσω στα μουλωχτά κάποιο υλικό).
Μετά από τέτοια μακροσκελή εισαγωγή, ελπίζω να σας έπεισα. Αν όχι, μπορεί κάποτε να έρθει και ο καιρός σας, μπορεί και όχι. Πάντως εσείς χάνετε….
Σερβίρεται κρύο στη βεράντα, με το αγαπημένο μου μπαχαρικό Toque Especial Iberico (θα το βρείτε σε σούπερ μάρκετ στην Ισπανια και στο σπίτι μου), crema di balsamico και λίγο έξτρα lime.
Λίγα λόγια για την συνταγή: Continue reading
Σπανακομπιφτέκια
13 JunΣε περίπτωση που αναρωτιέστε, δεν είμαι καμία εκκεντρική “κιουρία”, η οποία τρέφεται αποκλειστικά με πράσινες τροφές. Βέβαια, δεν μπορώ και να σας σταματήσω από το να πιστεύετε κάτι τέτοιο, γιατί το μόνο που έχω επιδείξει εδώ πέρα, από φαγητά τουλάχιστον, έχει πράσινο χρώμα. Αν πάλι δεν σας πέρασε καν από το μυαλό, έ τότε είστε καλοί άνθρωποι… (ή απλά δεν ασχολείται και κανείς με το τι γίνεται εδώ).
Είπαμε…. κάνουμε δίαιτα (εγώ δηλαδή). Τα κουλουρακια και τα κέικ τα φτιάχνω για να παχαίνω τους άλλους και να δείχνω εγώ πιο αδύνατη και ότι έχω χαρακτήρα (και καλά). Πλάκα κάνω…. Μάλλον έχω απωθημένα επειδή ήμουν στρουμπουλό παιδί και τα γλυκά ήταν απαγορευμένα.Ότι έμπαινε στο σπίτι, έβγαινε αμέσως, οπότε δεν προλάβαινα να φάω και πολύ. Η αδυναμία μου πάντα ήταν και θα είναι τα αλμυρά, αλλά μικρή ήθελα τα απαγορευμένα γλυκά . Τώρα που μεγάλωσα, φροντίζω να έχω πάντα γλυκά στο σπίτι γι’ αυτό το λόγο, αλλά και επειδή μπορώ και να συγκρατηθώ και να φάω μια μικρή ποσότητα, ενώ με τα αλμυρά δεν υπάρχει περίπτωση αυτοσυγκράτησης (να φάω δηλαδή ένα κράκερ, δύο πατατάκια, να αφήσω την σακούλα με το ποπ κορν να κάτσει καιρό στο ντουλάπι κλπ) και το σώμα μου κατά καιρούς έχει (πολύ) στρογγυλεμένες άκρες, ιδού και η παρακάτω συνταγή (με λίγο τυράκι από πάνω για γεύση).
Όποιος δεν ενδιαφέρεται για υγιεινό και ελαφρύ φαγητό, ας ξανάρθει από βδομάδα που θα βάλω παχυντική συνταγή.
Λιγα λόγια για την συνταγή: Continue reading
Φιογκάκια με κολοκύθι και τσιπς μελιτζάνας
17 MayΕπειδή όπως λένε και οι φίλοι μας οι Smiths (κολλητοί με την κουμπάρα) “some girls are bigger than others”, αυτά τα κορίτσια λοιπόν κάποια στιγμή κάνουν δίαιτα για να μαζέψουν την κατάσταση, ιδίως τέτοια δύσκολη περίοδο (πριν το επίσημο καλοκαίρι και μετά από διάφορες γιορτές όπου έπεσε τρελή μάσα). Κάτι ήξερε ο φίλος μου ο Θ. που μου λέγε ” a moment on the lips, forever on the hips” καθε φορά που τρώγαμε γλυκό, αλλά τι να κάνεις.
Τι να φας λοιπόν για να αντισταθμίσεις τις καφρίλες? Βρύα? Λειχήνες? Γκαζόν? Και για πόσο να αντέξει ο άνθρωπος? Ιδίως όταν κάποιος που κάθεται παραδίπλα σου (δεν λέμε ονόματα, αλλά ξεκινάει από G_) τρώει μια στοίβα μακαρόνια με 2 κιλά παρμεζάνα και μπέικον, προσούτο και λίγη κρέμα γάλακτος για να γλιστράει, και κάνει μακριά όταν τον πλησιάζουν τα κουνουπίδια και τα κολοκύθια, όπως οι γάτες όταν τις καταβρέξεις με νερό; Και υποθέτω ότι η (συνηθισμένη) ερώτησή του “μα καλά πως μπορείς και τρώς τόσα κουνουπίδια/μπρόκολα/βρύα σκέτα;” είναι ρητορική, γιατί αλλιώς τι να απαντήσεις; Κάνεις υπομονή και ορκίζεσαι ότι του χρόνου δεν θα αφήσεις την κατάσταση να ξεφύγει και ότι θα προσέχεις για να έχεις (μάλλον για να μην έχεις-έξτρα κιλά).
Το μόνο που μπορείς να κάνεις για να ξεγελαστείς (που και που) είναι να ετοιμάσεις μια, ας πούμε, ελαφριά μακαρονάδα χωρίς πολλά πολλά, και να σπάσεις την μονοτονία.
Λίγα λόγια για την συνταγή:
- Δεν είναι ούτε glamorous, ούτε sexy πιάτο, αλλά την δουλειά του την κάνει
- Είναι παραλλαγή μιας συνταγής της ξαδέλφης εξ Ιταλίας, με κολοκύθι και καρότο, αλλά επειδή δεν είμαι και μεγάλη φαν του καρότου δεν το έχω προσθέσει (γράφω στο τέλος πως γίνεται αν θέλετε να το βάλετε).
- Η δοσολογία αυτή είναι για ένα άτομο, γιατί όπως είπα είναι τόσο υγιεινή σε σημείο να μην αντέχουν μερικοί (μερικοί).
- Οι ποσότητες είναι στο περίπου, ανάλογα με τα γούστα μου και φυσικά μπορούν να προσαρμοστούν ανάλογα με τα γούστα/κέφια του καθενός.
- Λάδι δεν έχω βάλει στα μακαρόνια/κολοκύθι γιατί χρησιμοποίησα στα chips μελιτζάνας, αλλά φυσικά μπορείτε να βάλετε όσο θέλετε.
- Αν θέλετε, μιας και θα βάλετε φούρνο για να φτιάξετε τα τσιπς μελιτζάνας, φτιάξτε παραπάνω ποσότητα και φυλάξτε τα στο ψυγείο για να τα φάτε κάποια άλλη μέρα (με λίγο μπαλσάμικο από πάνω θα είναι μούρλια). Continue reading
Μακαρονάδα με σάλτσα από αβοκάντο/Creamy Avocado Pasta
9 AprΜακαρονάδα με σάλτσα από αβοκάντο/Creamy Avocado Pasta
Αυτό το blog σκαφτόμουν να το ανοίξω εδώ και πολύ καιρό αλλά όλο το ανέβαλλα. Μια, λόγω έλλειψης χρόνου (ο καναπές μού κάνει παράπονα ότι δεν του κάνω καλή παρέα), μια λόγω ανασφάλειας (πως θα ανοίξω blog αφού δεν έχω γεννηθεί με την γνώση;), επίσης με τι θα φωτογραφίζω τις συνταγές και άλλα τέτοιες χαζές ανασφάλειες. Και τελικά πήρα την απόφαση και το τόλμησα. Continue reading