Δεν ήμουν ποτέ καλή στην ομοιομορφία και ομοιογένεια των πραγμάτων που έκανα. Θα με έλεγες και τσαπατσούλα, με μικρή υπομονή. Στο σχολείο έγραφαν όλοι όμορφα και καθαρά γραμματάκια και εγώ είχα μονίμως μουντζούρες στο χαρτί και μουτζούρες στο χέρι, στα δάχτυλα-στην έξω μεριά, και πάντα μάλωνα για χώρο στο θρανίο με τη διπλανή (είχαμε χωρίσει μάλιστα το θρανίο στα δυο, μετρημένο με το χάρακα).
Advertisements
