Πέρασαν οι γιορτές και ένα μελομακάρονο δεν έφαγα φέτος. Ούτε κουραμπιέ έφαγα βέβαια, αλλά δεν παραπονιέμαι γιατί έφαγα διάφορα άλλα γλυκά και αλμυρά, οπότε δεν τις γλίτωσα τις θερμίδες, που τέτοια τύχη, οπότε δεν γλιτώνω και τη #prospatheia να χάσω κανά κιλό, ίσα για να μπορώ να “αναπνέω” σαν άνθρωπος στα ρούχα μου.
Μαφιν μπανάνας με πραλίνα φουντουκιού – Nutella Banana Swirl Muffins
7 Oct
Ξερω, ξέρω, άλλη μια συνταγή με μπανάνες….
Αυτή η συνταγή γεννήθηκε πιο πολύ από την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί/ανακυκλωθεί ένα μεγάλο βάζο πραλίνας φουντουκιού-σοκολάτας που είχα αγοράσει για κάποιο ανεξήγητο λόγο (άλλο ήθελα και άλλο πήρα η-ζαλισμένη-πεινασμένη-στο-σουπερμάρκετ) και όχι τόσο οι μπανάνες. Continue reading
Δροσερή σαλάτα κινόα με φακές
11 Jul
Γενικά είμαι γνωστή στην πιάτσα (των φίλων) ότι τρώω πιο “κουλτουριάρικα” πράματα (πέρα από βρύα και λειχήνες) και ότι καταπιάνομαι με λίγο πιο “ιδιαίτερα” χόμπι (βλέπε dj-ing, yoga, aerial yoga, ζαχαροπλαστική-μαγειρική, κλπ κλπ).
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα το χόμπι μου έχει αποκτήσει και φανατικούς οπαδούς, ιδίως το κομμάτι της ζαχαροπλαστικής, γιατί στο κομμάτι της μαγειρικής όταν και όποτε μαγειρεύω αλμυρά συνήθως είναι σε πειραματικό στάδιο ή με πειραματικό “υλικό”.
Όπως έχω υπονοήσει, είμαι λίγο “μίζερη” (να πω με επιείκεια) στην διατροφή μου. Συνήθως τρώω σαλάτες και νερόβραστα λαχανικά, όσπρια και σπόρια (αν με αφήνει ο κος Διαιτολόγος) στο φουλ και τα πιο πολλά γεύματα της ημέρας τα κάνω στο γραφείο, γιατί είμαι από αυτές… Άρα πρέπει να φτιάχνω γεύματα από πριν (μία ή παραπάνω μέρες), που να κουβαλιούνται, ζεσταίνονται και καταναλώνονται ανάμεσα σε κόσμο (τζατζίκια και σκόρδα αποφεύγουμε δηλαδή), πολλές φορές και στο πόδι μέσα από το ταπεράκι. Μπορώ με σιγουριά να πω ότι είμαι η Μις Ταπεράκι 2011-2012 (ιδίως φέτος με την δίαιτα, τήρησα με ευλάβεια το πρόγραμμα ταπερακίου).
Στο θέμα μας. Τα πειραματικά “υλικά” είτε θα τα βρίσκω σε μαγαζιά με υγιεινές τροφές (συνήθως) είτε σε κανένα ασιατικό μαγαζάκι (είναι η αδυναμία μου να γεμίζω τα ράφια των ντουλαπιών μου με ακαταλαβίστικα προϊόντα). Ένα τέτοιο υλικό είναι και η κινόα (ή οποία βέβαια έχει γίνει της μοδός τελευταία). Ούτε που θυμάμαι πως το ανακάλυψα, μου φαίνεται σε κάποιο μαγαζί στην Γερμανία (κουβαλάω τα χίλια μύρια μετά από κάθε ταξίδι που κάνω στο εξωτερικό). Εννοείται ότι ο κριτής G_ “τέτοια” φαγητά ούτε από μακριά δεν πλησιάζει, ούτε ακόμα και άμα τον πληρώσω ή του τάξω τίποτα περίεργο*.
Μάλλον έχει συνδυάσει τις (υγιεινές) τροφές που τρώω με κάτι κακό και χωρίς να έχει κριτήριο δοκιμής ή κάτι άλλο, απλά τις σνομπάρει (μπορεί να φοβάται για τη ζωή του, τι να πω). Σε κάποια μάζωξη, έφτιαξα και αυτή τη συνταγή για να φάω εγώ κυρίως αλλά και για μερικούς φίλους που θεωρώ πιο open minded (καθώς επίσης γιατί τα αποφάγια τρώγονται ωραιότατα στο γραφείο την επόμενη μέρα) και δεν ξέρω τι έγινε, ήπιε πολύ και μέθυσε (;), τον παρέσυραν οι άλλοι που ενθουσιάστηκαν με τη νέα σαλάτα και μου έδιναν συγχαρητήρια ενώ την καταβρόχθιζαν (;). Γύρισε την επόμενη ημέρα και μου ότι η σαλάτα με το κινόα “έσκισε” (ένα συνώνυμο χρησιμοποίησε αλλά λέω να κρατήσω ένα επίπεδο σε αυτό το blog). Εννοείται ότι ήθελα να ανοίξω σαμπάνιες και να το πανηγυρίσω, αλλά και πάλι είπα να κρατήσω ένα επίπεδο και μια ψυχραιμία (μικρές νίκες-χωρίς μάλιστα να χρειαστεί να κρύψω/καμουφλάρω/περάσω στα μουλωχτά κάποιο υλικό).
Μετά από τέτοια μακροσκελή εισαγωγή, ελπίζω να σας έπεισα. Αν όχι, μπορεί κάποτε να έρθει και ο καιρός σας, μπορεί και όχι. Πάντως εσείς χάνετε….
Σερβίρεται κρύο στη βεράντα, με το αγαπημένο μου μπαχαρικό Toque Especial Iberico (θα το βρείτε σε σούπερ μάρκετ στην Ισπανια και στο σπίτι μου), crema di balsamico και λίγο έξτρα lime.
Λίγα λόγια για την συνταγή: Continue reading
Σοκολατένιο παγωτό με γάλα καρύδας και μπισκότα oreo
9 JulΚυρίες και κύριοι (μουσική υπόκρουση), το πράσινο μίξερ απέκτησε την πολυπόθητη παγωτομηχανή (ευχαριστώ την οικογένεια Ξαδέλφου-δεν θα το μετανιώσει)!
Και ήρθε στην κατάλληλη στιγμή, που το θερμόμετρο έχει πάρει την ανηφόρα και πέφτουμε όλοι κάτω από την ζέστη σαν τις μύγες. Εννοείται το Σαββατοκύριακο δεν πήγα στην παραλία (όσοι με ξέρουν, το φαντάζονται) και όλη μέρα ήμουν στους δρόμους (στο κέντρο) για δουλειές και για yoga (με τέτοια ζέστη το μάθημα μετατρέπεται αυτόματα σε hot yoga, θέλοντας και μη). Γυρνώντας πίσω, ήμουν και εγώ έτοιμη να πέσω κάτω (στο μάρμαρο, κάτω από το air condition κατά προτίμηση) αλλά με απέτρεψε/παρηγόρησε η σκέψη ότι στην κατάψυξη πάγωνε υπομονετικά το νέο παιχνιδάκι και μπήκα στην κουζίνα και άρχισα τα πειράματα.
Μια παρατήρηση έχω να κάνω μόνο. Επέλεξα σαν πρώτη συνταγή, για το test drive, να κάνω παγωτό σοκολάτα (σε άσπρη κουζίνα). Όχι και τόσο έξυπνη επιλογή , αν και τουλάχιστον (για να μην με περάσουν για αχάριστη) έβλεπα καθαρά τις πιτσιλιές στους τοίχους και πού έπρεπε να καθαρίσω (ενώ το παγωτό κρέμα δεν θα ήταν το ίδιο ευκρινές ).
Επειδή η κουζίνα μου μάλλον δεν ήταν αρκετά ζεστή, είπα να ψήσω και κάτι “κρεββατάκια” για το παγωτάκι, από διάφορα μπισκότα που είχα στην κατάψυξη (πάντα φυλάω ένα μέρος άψητων μπισκότων στην κατάψυξη για τις δύσκολες ώρες). Τα βλέπουμε παρακάτω, ωραιότατα και γευστικότατα, με λίγη φούξια τρούφα για τα κοριτσάκια (να σετάρει με το νύχι-είμαι ψωνάρα κατα περιόδους, τι να κάνω).
Το απολαμβάνουμε (είναι η πιο κόσμια λέξη που μπορώ να σκεφτώ) αν προλάβουμε, στην βεράντα, για να παίρνουμε αέρα.
Λίγα λόγια για την συνταγή:
Σπανακομπιφτέκια
13 JunΣε περίπτωση που αναρωτιέστε, δεν είμαι καμία εκκεντρική “κιουρία”, η οποία τρέφεται αποκλειστικά με πράσινες τροφές. Βέβαια, δεν μπορώ και να σας σταματήσω από το να πιστεύετε κάτι τέτοιο, γιατί το μόνο που έχω επιδείξει εδώ πέρα, από φαγητά τουλάχιστον, έχει πράσινο χρώμα. Αν πάλι δεν σας πέρασε καν από το μυαλό, έ τότε είστε καλοί άνθρωποι… (ή απλά δεν ασχολείται και κανείς με το τι γίνεται εδώ).
Είπαμε…. κάνουμε δίαιτα (εγώ δηλαδή). Τα κουλουρακια και τα κέικ τα φτιάχνω για να παχαίνω τους άλλους και να δείχνω εγώ πιο αδύνατη και ότι έχω χαρακτήρα (και καλά). Πλάκα κάνω…. Μάλλον έχω απωθημένα επειδή ήμουν στρουμπουλό παιδί και τα γλυκά ήταν απαγορευμένα.Ότι έμπαινε στο σπίτι, έβγαινε αμέσως, οπότε δεν προλάβαινα να φάω και πολύ. Η αδυναμία μου πάντα ήταν και θα είναι τα αλμυρά, αλλά μικρή ήθελα τα απαγορευμένα γλυκά . Τώρα που μεγάλωσα, φροντίζω να έχω πάντα γλυκά στο σπίτι γι’ αυτό το λόγο, αλλά και επειδή μπορώ και να συγκρατηθώ και να φάω μια μικρή ποσότητα, ενώ με τα αλμυρά δεν υπάρχει περίπτωση αυτοσυγκράτησης (να φάω δηλαδή ένα κράκερ, δύο πατατάκια, να αφήσω την σακούλα με το ποπ κορν να κάτσει καιρό στο ντουλάπι κλπ) και το σώμα μου κατά καιρούς έχει (πολύ) στρογγυλεμένες άκρες, ιδού και η παρακάτω συνταγή (με λίγο τυράκι από πάνω για γεύση).
Όποιος δεν ενδιαφέρεται για υγιεινό και ελαφρύ φαγητό, ας ξανάρθει από βδομάδα που θα βάλω παχυντική συνταγή.
Λιγα λόγια για την συνταγή: Continue reading
“Υγιεινά” μπισκότα βρώμης, με μπανάνα, καρύδα και σοκολάτα
11 JunΤο υγιεινά το έχω βάλει εντός εισαγωγικών, γιατί είναι λίγο σχετικό το κατά πόσο είναι (και το λίγο υγιεινό το αναιρώ λίγο παρακάτω), αλλά σε σύγκριση με τα υπόλοιπα που φτιάχνω και θα φτιάξω, σίγουρα είναι λίγο πιο άκακα.
Βασικά ήθελα να φτιάξω κάτι γλυκό αλλά και υγιεινό, που να δίνει ενέργεια, για να τα πάρω να τα μοιρασω στο γυμναστήριο πριν ή μετά την γυμναστική. Κάτι που να μην χρειάζεται 3 μέρες στο διάδρομο για να καούν οι θερμίδες, για να μην νομίσει κανείς ότι σαμποτάρω και την αποστολή “μπικίνι/μαγιό Καλοκαίρι 2012”.
Επίσης, προσπαθώ να λάβω και υπόψη μου τον βασικό κριτή, ο οποίος συνήθως δεν καλωσορίζει τις προσπάθειες που κάνω (ενίοτε) να του “περάσω” στα μουλωχτά συνταγές πιο ελαφριές ή εναλλακτικές. Οπότε είπα να μην πω τίποτα για την συνταγή που ετοίμαζα και αφού δεν μπορώ να κάνω κάτι για να αλλάξω το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα μπισκοτάκια είναι της υγιεινής “σκηνής”, είπα να τα καμουφλάρω λίγο…
Βλέπετε που το πάω όμως, έτσι; Μερικά, αντί να τα ρίξω στο ταψί όπως κάνω συνήθως με τα cookies, τα έβαλα το ταψί για μίνι μάφινς και βγήκαν κάτι μεταξύ σε μπισκοτομάφιν. Είπα λοιπόν να δοκιμάσω να προσθέσω από πάνω κάτι δελεαστικό. Δυστυχώς αυτό το κάτι είναι έτοιμο παγωτό. Ντροπή και αίσχος για μια νέα και φιλόδοξη μπλόγκερ, το ξέρω, αλλά δεν έχω παγωτομηχανή ακόμα (ελπίζω να το πιασε κανείς το υπονοούμενο ).
Τέλος πάντων…. να πως παίρνει κάποιος κάτι υγιεινό και το “χαλάει”….
Σημείωση: δεν είναι σούσι, γι’αυτο δεν συνίσταται να μπει όλο στο στόμα με τη μία, υπάρχει κίνδυνος “brain-freeze” (true story)
Λίγα λόγια για την συνταγή: Continue reading
Gâteau au yaourt
31 MayΚέικ με γιαούρτι
…ή αλλιώς γιαουρτόπιτα (όπως με ενημερώνουν από το κοντρόλ)
Όχι, όχι… δεν είμαι της γαλλικής σχολής, απλά είχα κάτι γιαουρτάκια στο ψυγείο και μαράζωναν, και επειδή δεν παίρνουμε αντιβίωση, για να τα φάμε, κάπου έπρεπε να τα βαλω στα μουλωχτά (όχι μόνο δεν μου αρέσουν τα γιαούρτια, αλλά δεν θέλω και να πετάω και τίποτα). Κάπου, κάποτε, θυμήθηκα ότι είχα δει και είχα κάνει bookmark αυτό το κέικ (είμαι λίγο σοβαρή περίπτωση food porn addict) και το ξέθαψα για να τa αξιοποιήσω.
Παράλληλα, τις τελευταίες μέρες κάνω κήρυγμα σε κάποιον (δεν λέμε ονόματα, δεν θίγουμε οικογένειες) περί υγιεινής διατροφής, καθαρών τροφών και τα σχετικά, οπότε δεν τόλμαγα να βάλω μπρος να φτιάξω γλυκό τίγκα στο βούτυρο, άσπρο αλεύρι, και πολύ ζάχαρη (αν και είμαι της άποψης ότι στα γλυκά δεν μπορείς να κάνεις εκπτώσεις, ενώ στην διατροφή επιβάλλεται), οπότε αυτή η συνταγή ήταν ότι πρέπει. Δεν έχει βούτυρο, αλλά ελαιόλαδο, έχει σχετικά μικρή ποσότητα ζάχαρης και για να το κάνω λίγο πιο «υγιεινό» πειραματίστηκα αντικαθιστώντας λίγο παρακάτω από την μισή ποσότητα αλευριού με το αλεύρι ντίνκελ (ή αλλιώς γνωστό και ως spelt/σπελτα) που καθόταν και αυτό στο ψυγείο, λίγο πιο κάτω από τα γιαουρτάκια, και περίμενε υπομονετικά την σειρά του (αυτό το υλικό το μαρτύρησα πολύ αργότερα, γιατί κανείς δεν κατάλαβε κάτι διαφορετικό στην όψη ή στην γεύση).
Το αποτέλεσμα ήταν ένα απλό, όχι ιδιαίτερα γλυκό, ζουμερό κέικ, το οποίο ετοιμάζεται πολύ γρήγορα (δεν είμαι ειδική, αλλά μου φαίνεται ότι είναι κάπως πιο υγιεινό από κάτι άλλα- τουλάχιστον είχα λιγότερες τύψεις όταν το πρόσφερα). Χρειαζόμαστε και λίγο απλότητα που και που…
Λίγα λόγια για την συνταγή: Continue reading