Ήρθε η Μεγάλη Πέμπτη (χτες) και ωσάν καλή νοικοκυρά που είμαι, μετά την δουλειά πάντα, στρώθηκα να βάψω τα αυγά μου και εγώ, για δεύτερη συνεχή χρονιά κυρίες και κύριοι! Είχα ήδη πάρει τα (δυσεύρετα και πολυπόθητα σύμφωνα με έγκυρες πηγές) άσπρα αυγουλάκια μου και στρώθηκα στην δουλειά. Φυσικά, για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω ακριβώς (ίσως να έπεσα από την κούνια όταν ήμουν μικρή), δεν μου “έβγαινε” να βάψω τα αυγά μου με τις απλές “βαφές του λαού” που εμπιστεύονται γενιές και γενιές (και που είχα στο ντουλάπι μου τουλάχιστον ένα μήνα). Στο μυαλό μου στριφογύρναγαν τα φαντεζί αυγά της Μάρθας Στιούαρτ με στένσιλ, εντυπωσιακά σχέδια και άλλα παρεμφερή, καθώς επίσης και κάτι αυγά πουά που μου έστειλε η Φ. το πρωί και με βραχυκύκλωσε. Continue reading
the green mixer 