Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα με έχει πιάσει για τα καλά η άνοιξη. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, κάτι θέλω να κάνω αλλά δεν ξέρω τι, θέλω να βάζω λουλούδια στο σπίτι και κάθε φορά που κοιτάζω το βουνό (τον Υμηττό, μην φανταστείτε τίποτα φοβερό), που έχει πρασινίσει θέλω να ανέβω να πιάσω τα χορτάρια και τα σχετικά. Κάθομαι στον ήλιο και νιώθω ότι ξεπαγώνω σιγά σιγά. Προσπαθώ να μην παραδέχομαι ότι είμαι στο “έλεος” κάθε αλλαγής του καιρού, αλλά η εναλλακτική πιθανή εξήγηση είναι ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα, οπότε απλά αποδέχομαι την ανθρώπινη φύση μου.
Και μιας και λέμε για άνοιξη και λελούδια, μία από τις πρώτες συνταγές για μάφινς που έφτιαξα ήταν αυτή με το λεμόνι και τον παπαρουνόσπορο. Φυσικά ήξερα τον παπαρουνόσπορο απο κάτι ψωμάκια “πολυτελείας”, αλλά δεν είχα την τύχη να έχω δει να τον πουλάνε πουθενά. Τελικά βρήκα σε ένα μαγαζί με υγιεινές τροφές, σε συσκευασία τον 250γραμ., ποσότητα τεράστια για κάποιον που θέλει να χρησιμοποιήσει το πολύ δύο με τρία κουτάλια της σούπας. Τον υπόλοιπο τον έχω βάλει σε ένα ωραίο βάζο και τον καμαρώνω κάθε φορά που ανοίγω το ντουλάπι. Άλλη χρήση να πω την μαύρη μου αλήθεια δεν έχω βρει, αν έχει κανείς να προτείνει κάτι, πείτε μου. Τουλάχιστον έχω ικανοποιήσει το “κατοχικό” μου σύνδρομο (που προφανώς έχω κληρονομήσει από την γιαγιά), το οποίο δεν μου επιτρέπει να έχω άδεια ντουλάπια (ασχέτως αν το περιεχόμενο έχει χρήση ή όχι).
Ας επανέλθουμε στα μαφινς μας. Μιας και έχω το βάζο με τον παπαρουνόσπουρο και το βλέπω κάθε μέρα (είδα και κάτι παπαρούνες που φύτρωσαν στην άκρη του δρόμου και έκανα και τον συνειρμο), είπα να τα ξαναφτιάξω για να ανεβάσω εδώ την συνταγή αλλά και για να χρησιμοποιήσω και ένα αχρησιμοποίητο ταψί για παραλληλόγραμμα μαφιν (βρήκα και κάτι φούξια χάρτινες θηκούλες τέλειες-ναι είμαι απο αυτές που αγοράζουν πολλά και διάφορα χρήσιμα/άχρηστα για την κουζίνα), άλλο που δεν ήθελα λοιπόν.
Η συνταγή είναι τέλεια για το πρωινό καθώς είναι πεντανόστιμα, μυρωδάτα, χωρίς να είναι υπερβολικά γλυκά και ο παπαρουνόσπορος σκάει στο δόντι δημιουργώντας μια ωραία αίσθηση καθώς τα τρως.
the green mixer 