Καθυστέρησα λίγο αυτή τη βδομάδα, αλλά είχα καλό λόγο.
Είχα γενέθλια προχτές και πάλευα με κάτι σοκολάτες και κάτι ζυμάρια πίτσας. Από την μία είχα σοκολάτα μέχρι τον αγκώνα και από την άλλη αλεύρι πάνω στο μαλλί (όχι αγάπη μου, δεν άσπρισα ακόμα και ούτε πρόκειται για τα επόμενα 40 χρόνια τουλάχιστον ή μέχρι να βαρεθούν να βγάζουν κόκκινη βαφή οι εταιρείες). Καλά τα γενέθλια, δεν λέω, αλλά αποφάσισα από τα επόμενα να αρχίσω τις επαναλήψεις, μπας και το εμπεδώσω καλύτερα το θεματάκι «μεγαλώνω» και «είμαι ενήλικας» (εδώ και πιο πολλά χρόνια απ’ όσο θα θελα να θυμάμαι-αν και γι’ αυτό φροντίζει το Alzheimer μετά από κάποια ηλικία).
Τα τελευταία χρόνια, επειδή τα New Year Resolutions δεν φτουράνε μέχρι το καλοκαίρι, προσπαθώ να τα ανανεώνω / ξαναθυμάμαι το καλοκαίρι (πριν βγω στις παραλίες) και τα έχω ονομάσει Birthday Resolutions, αλλά είναι στα γνωστά πλαίσια (να μην τρώω όλο μου το φαγητό, να σέρνω το κορμί μου στα γυμναστήρια ή στις γιόγκες σε τακτά χρονικά διαστήματα, να μην καπνίζω σαν μην υπάρχει αύριο, να σκέφτομαι πριν μιλήσω κλπ, κλπ).
Φέτος είπα να μην ανανεώσω καμία απόφαση, απλά να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο και χαλαρό και δημιουργικό. Κάπως έτσι ξεκίνησα και αυτό το blog, ένιωθα ότι ήθελα να κάνω κάτι δημιουργικό, αλλά δεν ήξερα πώς να το εκτονώσω, προς ποια κατεύθυνση, και μου φαίνεται έκανα σωστή επιλογή, αν και είναι τελικά πολύ περισσότερη δουλειά απ’ όσο φανταζόμουν.
Επίσης δεν περίμενα ότι θα «γνώριζα» κόσμο και ότι θα αποκτούσα επαφή με άλλες συν-μπλόγκερ, αλλά τελικά δεν πρέπει να αποκλείουμε τίποτα σε αυτή τη ζωή. Κάπως έτσι γνώρισα την Έρη και την Ερμιόνη, οι οποίες με κάλεσαν να «παίξω» στο παιχνίδι «Τι βλέπω από το παράθυρό μου». Φωτογράφισα λοιπόν τι βλέπω όταν είμαι πάνω από το πράσινο μίξερ.
Μένω και εγώ σε ένα προάστιο της Αθήνας, αλλά ευτυχώς κάτι κήποι που είναι δεξιά-αριστερά έχουν κάτι δεντράκια και βλέπω λίγο πράσινο, και ενίοτε κίτρινο (λεμόνια), ροζ (δάφνες) και πορτοκαλί (λωτοί), και μια κορυφή βουνού στο βάθος, τέρμα πάνω (τα ντουβάρια επιλέγω να τα αγνοώ).
Με την σειρά μου πρέπει να καλέσω και εγώ 5 bloggers να παίξουν και αυτές, (αν και μυρίζομαι ότι κάποιες ξεκίνησαν διακοπές , αλλά εγώ θα κάνω το καλό…):
(με αλφαβητική σειρά παρακαλώ)
Και για να μην ξεχνιόμαστε, έχουμε και συνταγή.
Γευστικά, απλά, λεμονάτα μπισκοτάκια με μέλι, για όλες τις ώρες και στιγμές, εμπλουτισμένα με φύτρο σταριού και αλεύρι ντίνκελ (θα τα βρείτε σε καταστήματα με βιολογικά είδη/υγιεινές τροφές).
Μπισκότα με λεμόνι, μέλι και φύτρο σταριού
Από την Dorie Greenspan
Υλικά
1 ¾ κούπας (245γρ.) αλεύρι για όλες τις χρήσεις (έβαλα 1 ¼ κούπα (175γρ.) αλεύρι για όλες τις χρήσεις + ½ κούπα (45γρ.) αλεύρι ντίνκελ)
1 κούπα (90γρ.) φύτρο σταριού
1 κ.γ. baking powder
¼ κ.γ. αλάτι
½ κούπα (100γρ) ζάχαρη
2 κ.γ. ξύσμα λεμονιού
8 κ.Σ (113γρ.) βούτυρο ανάλατο, σε θερμοκρασία δωματίου
½ κούπα (150γρ.) μέλι
1 μεγάλο αυγό
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε μαζί το αλεύρι(α), τη ½ κούπα από το φύτρο σταριού (η υπόλοιπη ½ θα χρειαστεί λίγο πριν το ψήσιμο), το baking powder και το αλάτι και το αφήνουμε στην άκρη.
Σε ένα άλλο μπολ, ή στο μπολ του μίξερ, τρίβουμε με το χέρι την ζάχαρη και το λεμόνι μέχρι να υγρανθεί η ζάχαρη (και να απελευθερωθούν τα έλαια του ξύσματος). Με το φτερό, αν έχουμε, χτυπάμε την λεμονο-ζάχαρη με το βούτυρο σε μεσαία ταχύτητα για περίπου 2 λεπτά, μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτουμε το μέλι και χτυπάμε για ακόμα 1 με 2 λεπτά. Προσθέτουμε το αυγό και χτυπάμε για 2 λεπτά ή μέχρι να έχουμε ένα αφράτο και ελαφρύ μείγμα.
Σε χαμηλή ταχύτητα, προσθέτουμε το στεγνό μείγμα σε 2 δόσεις, (προσθέτοντάς τη 2η δόση αφού απορροφηθεί τελείως η 1η). Βγάζουμε τη ζύμη από το μπολ, την τυλίγουμε με μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσει για τουλάχιστον 2 ώρες (μέχρι και 2 μέρες).
Ψήσιμο: Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170C και στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί σε 2 ταψιά.
Βάζουμε τη ½ κούπα φύτρου σταριού σε ένα πιάτο. Βγάζουμε την κρύα ζύμη από το ψυγείο και με ένα κουτάλι της σούπας (ή ένα κουτάλι παγωτού) κόβουμε τη ζύμη και κάνουμε μικρές μπαλίτσες με τα χέρια μας. Ρίχνουμε κάθε μπαλίτσα στο πιάτο με το φύτρο σταριού και το γυρνάμε να καλυφθεί τελείως. Τις βάζουμε στο ταψί, αφήνοντας λίγο χώρο ανάμεσα τους (2-3εκατοστά, δεν απλώνουν ιδιαίτερα) και με την παλάμη μας ή με τον πάτο ενός ποτηριού τα πατάμε ελαφρά να ισιώσουν.
Ψήνουμε για 10-12 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν και να είναι λίγο σκληρά στο άγγιγμα. Μεταφέρουμε σε μια σχάρα να κρυώσουν και συνεχίζουμε το ψήσιμο με τα υπόλοιπα. Φυλάσσονται σε αεροστεγές δοχείο για 3-4 μέρες.
Βαθμολογία κοινού: 7 /10
the green mixer 
Τάνια μου, να σου ευχηθώ καταρχήν χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου, ευτυχισμένα και δημιουργικά!
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι που ξεκινάμε το blogging, δεν είμαστε απόλυτα προετοιμασμένοι για τον όγκο δουλειάς που προϋποθέτει… στην πορεία όμως διαπιστώνουμε ότι και διάβασμα χρειάζεται και μαγείρεμα φυσικά και φωτογράφηση, styling και συγγραφή κειμένου! Τώρα που τα κατάλαβες όλα αυτά, καλώς ήρθες και επίσημα μάλλον στην παρέα!!
Η θέα σου είναι μια χαρά για αθηναϊκό προάστιο! Ακόμα και αυτό το λίγο πράσινο κάνει τη διαφορά νομίζω! Και το γεγονός ότι δεν περιορίζεται το μάτι σε μια απέναντι μουντή πολυκατοικία είναι καλό!
Τα μπισκότα σου μου κέντρισαν το ενδιαφέρον κυρίως λόγω του φύτρου σταριού. Πρώτη φορά βλέπω το συγκεκριμένο υλικό, αλλά αν παραπέμπει σε σταρένια γεύση νομίζω ότι θα μου αρέσει πολύ!
Φιλιά!
Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!
Δεν θα έλεγα ότι έχει ιδιαίτερα σταρένια γεύση, ισως επειδή ειμαι συνηθισμένη. Λιγοι κατάλαβαν ότι έχει κάποιο ιδιαίτερο συστατικό, κυρίως από αυτές τις νιφάδες που βλέπεις πάνω στο μπισκότο, που τους ξένισε. Αυτό που μου είπαν είναι ότι τους φάνηκε ότι είναι ίσως από τα “υγιεινά” γλυκάκια που φτιάχνω.
Mpiskotakiaaaaaaa!!!
με τα δυο χεράκια!!!
Καλημέρα! Χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου! Να σε χαιρόμαστε!
Η ενασχόληση με το blog έχει πολύ δουλειά, αλλά η έκφραση της δημιουργικότητας και η επικοινωνία που έχουμε είναι το μεδούλι της υπόθεσης!
Διαβάζοντας τα όσα γράφεις διαπίστωσα ότι έχουμε και άλλο ένα κοινό: αγνοούμε τα ντουβάρια!
Πολλά φιλιά από το Σάντον!
Σε ευχαριστώ πολύ Αγγελική!
Το να αγνοείς τελικά αυτά που σε χαλάνε είναι ιδιαίτερο ταλέντο και πολύ χρήσιμο τις επόχες που διανύουμε.
(ΥΓ. Έπρεπε να τσεκάρω που πέφτει το Σάντον, καθότι και άσχετη)
Τέλεια τα μπισκότα και χρόνια πολλά και γλυκά!! Ευχαριστώ για την πρόσκληση στο παιχνίδι!! 😀
(ρίξε μια ματιά στα λινκ των μπλογκ γιατί κάποια έχουν μπερδευτεί..)
χαχα, κοκκινομάλα μου Τάνια χρόνια σου πολλά κοριτσάκι μου!! ευτυχία κ υγεία σου εύχομαι, ξέρω τετριμένη η ευχή αλλά πραγματικά αυτά έχουν σημασία! Χαιρομαι πολύ που αποφάσισες να φτιάξεις αυτο το blog και μου φτιάχνεις την μέρα με το χιουμορ σου αλλά και με τις νοστιμιές σου!
μια χαρά η θέα απο το παράθυρο σου, έστω και αυτο το πράσινο είναι πολύτιμο και οι αυλίτσες είναι πολύ όμορφες.
Τα μπισκοτάκια φαίνονται σουπερ τραγανά!
Και η τουρτίτσα όμως φαίνεται κορυφή!
Φιλιά πολλά!!
Έρη σε ευχαριστώ πολύ για την εμψύχωση και τις ευχές σου. Υγεία θέλουμε πάνω απ’ολα, είναι το σημαντικότερο αγαθό τελικά και τα αλλα ελπίζουμε να έρθουν στην συνέχεια.
Ενημερωτικά, τα μπισκοτάκια είναι τραγανά την πρώτη μέρα, την επόμενη όμως μαλακώνουν λόγω του μελιού.
Villy,σ’ ευχαριστώ πολύ και χίλια συγγνώμη για το λάθος λίνκ (ο δαίμων του wordpress), τα έφτιαξα και είναι σωστά τώρα. Ανυπομονώ να δω θέα από την ωραία Βαρκελώνη!
Από ό,τι κατάλαβα η θέα πρέπει να είναι από το σπίτι μου και δεν μένουμε μέσα στην πόλη αλλά σε μια μικρότερη λίγο έξω. Παρόλα αυτά η θέα μου είναι πολύ ωραία! 🙂
Ακομα καλυτερα! βγαλε κατι που αρεσει και βλεπεις καθε μερα
Φαινονται νοστιμοτατα!
Καταρχήν έστω και καθυστερημένα χρόνια σου πολλά και όλα τους καλά! Όσο για την συνταγή, μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά επειδή είμαι σε ενδιαφέρουσα… φάση(!) θα προτιμούσα να δοκίμαζα 3-4 απ τα δικά σου παρά να τα έφτιαχνα και να τα έτρωγα (εννοείται) ΟΛΑ! Μόλις χάσω τα κιλά πάντως θα πειραματιστώ! Τρελαίνομαι για νέες γεύσεις και μπισκοτοκαταστάσεις!
ΥΓ
Σε ευχαριστώ για το λινκ και την πρόσκληση!
Ευχαριστώ πολύ και άντε με το καλό και εσύ…
χρόνια πολλάααααααααααααααααααα………χθές γύρισα…..
ευχαριστώ για τη πρόσκληση!!!! σιγά σιγά, όλα θα γίνουν!
φιλιά!
είχα φανταστεί ότι έλειπες… Ελπίζω να τα πέρασες καλά. Όταν έχεις χρονο το κάνεις, μην ανησυχεις.
Σ’ ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση! Έστω και καθυστερημένα!
Πολύ ωραία τα κουλουράκια σου. Το spelt μου αρέσει πολύ και τον τελευταίο χρόνο το χρησιμοποιώ συχνά.
Κάλλιο αργά παρά ποτε λεει ο λαος…