Tag Archives: λεμόνι

Λεμονομπράουνι – Lemon Brownies

27 Jan

Δεν θα αρχίσω τα κλισέ τύπου “όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια τα κάνεις λεμονομπράουνι” και άλλα τέτοια χαριτωμένα, γιατί γενικά δεν το έχω με αυτά πολύ. lemon brownies 1

Continue reading

Ταρτα λεμονιου σε βάση σοκολάτας-αμυγδάλου – Το fail του μήνα

16 Jan

Σας παρουσιάζω την πρώτη συνταγή του 2013 και το πρώτο “fail” της χρονιάς…Στραβό ποδαρικό μου έκανα….

Lemon Tart with Chocolate Almond Crust 2

Είχε όλα τα φόντα να γίνει ένα πολύ ωραίο γλυκό, είναι δηλαδή ωραία, αλλά κατά το ήμισυ……. ντρέπομαι που το λέω και δεν μπορώ να μου συγχωρέσω τέτοιο χαζό λάθος, γιατί τόσος κόπος πήγε στράφι. Ο λόγος είναι ότι κάπου στην προετοιμασία, κάπως, ξέχασα να προσθέσω την ζάχαρη στη βάση. Με αποτέλεσμα να μην τρώγεται και τόσο ευχάριστα το γλυκάκι. Γιατί τρώγεται, αλλά καλύτερα χωρίς την βάση (αυτή που ετοίμασα εγώ εννοώ). Continue reading

Μπισκότα με λεμόνι, μέλι και φύτρο σταριού & παράθυρο με θέα

4 Jul

Καθυστέρησα λίγο αυτή τη βδομάδα, αλλά είχα καλό λόγο.

Είχα γενέθλια προχτές και πάλευα με κάτι σοκολάτες και κάτι ζυμάρια πίτσας. Από την μία είχα σοκολάτα μέχρι τον αγκώνα και από την άλλη αλεύρι πάνω στο μαλλί (όχι αγάπη μου, δεν άσπρισα ακόμα και ούτε πρόκειται για τα επόμενα 40 χρόνια τουλάχιστον ή μέχρι να βαρεθούν να βγάζουν κόκκινη βαφή οι εταιρείες). Καλά τα γενέθλια, δεν λέω, αλλά αποφάσισα από τα επόμενα να αρχίσω τις επαναλήψεις, μπας και το εμπεδώσω καλύτερα το θεματάκι «μεγαλώνω» και «είμαι ενήλικας» (εδώ και πιο πολλά χρόνια απ’ όσο θα θελα να θυμάμαι-αν και γι’ αυτό φροντίζει το Alzheimer μετά από κάποια ηλικία).

Τα τελευταία χρόνια, επειδή τα New Year Resolutions δεν φτουράνε μέχρι το καλοκαίρι, προσπαθώ να τα ανανεώνω / ξαναθυμάμαι το καλοκαίρι (πριν βγω στις παραλίες) και τα έχω ονομάσει Birthday Resolutions, αλλά είναι στα γνωστά πλαίσια (να μην τρώω όλο μου το φαγητό, να σέρνω το κορμί μου στα γυμναστήρια ή στις γιόγκες σε τακτά χρονικά διαστήματα, να μην καπνίζω σαν μην υπάρχει αύριο, να σκέφτομαι πριν μιλήσω κλπ, κλπ).

Φέτος είπα να μην ανανεώσω καμία απόφαση, απλά να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο και χαλαρό και δημιουργικό. Κάπως έτσι ξεκίνησα και αυτό το blog, ένιωθα ότι ήθελα να κάνω κάτι δημιουργικό, αλλά δεν ήξερα πώς να το εκτονώσω, προς ποια κατεύθυνση, και μου φαίνεται έκανα σωστή επιλογή, αν και είναι τελικά πολύ περισσότερη δουλειά απ’ όσο φανταζόμουν.

Επίσης δεν περίμενα ότι θα «γνώριζα» κόσμο και ότι θα αποκτούσα επαφή με άλλες συν-μπλόγκερ, αλλά τελικά δεν πρέπει να αποκλείουμε τίποτα σε αυτή τη ζωή. Κάπως έτσι γνώρισα την Έρη και την Ερμιόνη, οι οποίες με κάλεσαν να «παίξω» στο παιχνίδι «Τι βλέπω από το παράθυρό μου». Φωτογράφισα λοιπόν τι βλέπω όταν είμαι πάνω από το πράσινο μίξερ.

Μένω και εγώ σε ένα προάστιο της Αθήνας, αλλά ευτυχώς κάτι κήποι που είναι δεξιά-αριστερά έχουν κάτι δεντράκια και βλέπω λίγο πράσινο, και ενίοτε κίτρινο (λεμόνια), ροζ (δάφνες) και πορτοκαλί (λωτοί), και μια κορυφή βουνού στο βάθος, τέρμα πάνω (τα ντουβάρια επιλέγω να τα αγνοώ). Continue reading

Shortbread με λεμόνι και λεβάντα

19 Jun

Υποτίθεται αυτό το ποστ ήταν για τη Δευτέρα.

Αλλά δεν ξέρω πως τα καταφέρνω και το πολυπόθητο Σαββατοκύριακο, ενώ φθάνει τόσο αργά και βασανιστικά, φεύγει τόσο γρήγορα και φυσικά η Δευτέρα πρωί με βρίσκει νυσταγμένη, κομμάτια και να μην έχω προλάβει να κάνω τίποτα (ξεσκαρτάρισμα καλοκαιρινών? πλυντήριο? οργάνωση του συρταριού με “εργαλεία και σύνεργα”?).  Μέχρι πριν λίγο καιρό, ο καλύτερος τρόπος για να περάσω το weekend ήταν να βλέπω το ταβάνι, ξάπλα στον καναπέ και αποβλάκωση στο φουλ. Τον τελευταίο καιρό προτιμώ να κάνω το ανάποδο, να κρέμομαι από το ταβάνι και να βλέπω τον κόσμο ανάποδα, για αλλαγή (http://www.aerialyoga.com/). Και να πειραματίζομαι στην κουζίνα. Από party animal έγινα pastry animal και η καλύτερη λαντζιέρισα, γιατί καλό το blogging και η ζαχαροπλαστική αλλά κανείς δεν με είχε προειδοποιήσει για τον κακό χαμό που αφήνεις πίσω από τις φωτογραφίες.

Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, η λεβάντα δεν περίσσεψε από τη (μη) τακτοποίηση των χειμωνιάτικων μου, ούτε είπα να πειραματιστώ με τους τριγύρω μου (αφού μας ψεκάζουν χημικά, στη λεβάντα θα κολλήσουμε?). Όχι…αυτή είναι διαφορετική λεβάντα, θεωρητικά πάντα γιατί δεν την πήγα και στο Χημείο του Κράτους, η οποία προορίζεται για αφέψημα (διάβασα ότι βοηθάει στην  υπερένταση, τον πονοκέφαλο-ημικρανίες ή στο άγχος) και δεν έχει πρόσθετα χημικά. Η προσθήκη της δίνει μια πολύ ιδιαίτερη γεύση στο γλυκό, ελαφρώς λουλουδάτη, ελαφρώς πιπεράτη, άκουσα διάφορα σχόλια, και δένει πολύ το λεμόνι. Βέβαια, με μέτρο η χρήση πάντα, για να μην μοιάζει το γλυκό με αντι-σκοριακό.

Το μπισκότο το συνόδεψα με μία κρέμα λεμονιού, η οποία ήταν αυτό το κάτι που “έλειπε”. Το συμπληρώνει τέλεια και ταυτόχρονα δροσίζει.

Λίγα λόγια για την συνταγή: Continue reading

Μάφινς λεμονιού με παπαρουνόσπορο

4 May

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα με έχει πιάσει για τα καλά η άνοιξη. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, κάτι θέλω να κάνω αλλά δεν ξέρω τι, θέλω να βάζω λουλούδια στο σπίτι και κάθε φορά που κοιτάζω το βουνό (τον Υμηττό, μην φανταστείτε τίποτα φοβερό), που έχει πρασινίσει θέλω να ανέβω να πιάσω τα χορτάρια και τα σχετικά. Κάθομαι στον ήλιο και νιώθω ότι ξεπαγώνω σιγά σιγά. Προσπαθώ να μην παραδέχομαι ότι είμαι στο “έλεος” κάθε αλλαγής του καιρού, αλλά η εναλλακτική πιθανή εξήγηση είναι ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα, οπότε απλά αποδέχομαι την ανθρώπινη φύση μου.

Και μιας και λέμε για άνοιξη και λελούδια, μία από τις πρώτες συνταγές για μάφινς που έφτιαξα ήταν αυτή με το λεμόνι και τον παπαρουνόσπορο. Φυσικά ήξερα τον παπαρουνόσπορο απο κάτι ψωμάκια “πολυτελείας”, αλλά δεν είχα την τύχη να έχω δει να τον πουλάνε πουθενά. Τελικά βρήκα σε ένα μαγαζί με υγιεινές τροφές, σε συσκευασία τον 250γραμ., ποσότητα τεράστια για κάποιον που θέλει να χρησιμοποιήσει το πολύ δύο με τρία κουτάλια της σούπας. Τον υπόλοιπο τον έχω βάλει σε ένα ωραίο βάζο και τον καμαρώνω κάθε φορά που ανοίγω το ντουλάπι. Άλλη χρήση να πω την μαύρη μου αλήθεια δεν έχω βρει, αν έχει κανείς να προτείνει κάτι, πείτε μου. Τουλάχιστον έχω ικανοποιήσει το “κατοχικό” μου σύνδρομο (που προφανώς έχω κληρονομήσει από την γιαγιά), το οποίο δεν μου επιτρέπει να έχω άδεια ντουλάπια (ασχέτως αν το περιεχόμενο έχει χρήση ή όχι).

Ας επανέλθουμε στα μαφινς μας. Μιας και έχω το βάζο με τον παπαρουνόσπουρο και το βλέπω κάθε μέρα (είδα και κάτι παπαρούνες που φύτρωσαν στην άκρη του δρόμου και έκανα και τον συνειρμο), είπα να τα ξαναφτιάξω για να ανεβάσω εδώ την συνταγή αλλά και για να χρησιμοποιήσω και ένα αχρησιμοποίητο ταψί για παραλληλόγραμμα μαφιν (βρήκα και κάτι φούξια χάρτινες θηκούλες τέλειες-ναι είμαι απο αυτές που αγοράζουν πολλά και διάφορα χρήσιμα/άχρηστα για την κουζίνα), άλλο που δεν ήθελα λοιπόν.

Η συνταγή είναι τέλεια για το πρωινό καθώς είναι πεντανόστιμα, μυρωδάτα, χωρίς να είναι υπερβολικά γλυκά και ο παπαρουνόσπορος σκάει στο δόντι δημιουργώντας μια ωραία αίσθηση καθώς τα τρως.

Continue reading