Η ανιψιά μου λατρεύει τις γάτες. Μονόχρωμες, ριγέ, με πιτσιλιές, με γκλίτερ, με φιογκάκια. Από μωρό παιδί (τώρα μεγάλωσε και κοντεύει τα 9) κάνει κέφι τις γάτες. Τι δώρο μπάρμπι, μωρά, φραουλίτσες, πόνυ, πλαϋμομπιλ της έχουμε πάρει, αυτή γάτες θέλει. Και δεν το πιάνουν το υπονοούμενο οι δικοί της να της πάρουν μια ζωντανή να ξεσπαθώσει, να την κατσιάσει στο χάδι και στο παιχνίδι.
Θα προσποιηθώ ότι δεν έχει περάσει τεράστιο διάστημα από την τελευταία φορά που μπήκα να γράψω κατιτίς εδώ πέρα. Στα σόσιαλ μίντια είμαι πιο ενεργή, αν και μάλλον είμαι πολύ διακριτική και αρκούμαι σε μινιμαλ αναρτήσεις και σχόλια και το μέσο που μου αρέσει και έχω κολλήσει και “συχνάζω” είναι το ινσταγκραμ. Απλό, σχετικά μινιμαλ (μέχρι το επόμενο update να με διαψεύσει βέβαια) χωρίς καψούρες, δράματα και κουτσομπολιά (όχι ότι δεν γουστάρω να παίρνω μάτι στα αλλά). Αν έχεις κάτι να πεις το λες με 1000 λέξεις μίνιμουμ (ή με 1000 και καμία).
Απλώνω το χέρι και δίνω το ξυλάκι στην Α.
Faux Παγωτίνια, όπως λέμε faux bijoux (φω μπιζού στα ελληνικά). 
Τα τελευταία χρόνια που ανακάλυψα τη ζαχαροπλαστική επιδιώκω να φτιάχνω τα φαγώσιμα δωράκια που κάνω σε φίλους/βαφτιστήρια αντί να τα αγοράζω έτοιμα, και κάθε φορά που πλησιάζει ο καιρός, πάνω από ένα μήνα πριν τουλάχιστον αρχίζω και ψάχνω στο ίντερνετ για ιδέες και επίσης τι κυκλοφορεί στην αγορά από αξεσουάρ, εργαλεία κλπ.
Πάντα είχα ένα θέμα με τα αξεσουάρ/gadgets και ανάλογα τι χόμπι έκανα είχα και τον απαραίτητο εξοπλισμό. Με τη ζαχαροπλαστική σαν νέο χόμπυ,έχω αποκτήσει μεγάλη συλλογή συνέργων και έχω γεμίσει ένα τεράστιο συρτάρι στη κουζίνα με φόρμες, κουπ-πατ, ταψάκια κλπ κλπ, το οποίο όμως έχει ανακαλύψει πολύ πρόσφατα η μικρή και κάνει “πάρτι” κάθε φορά που βαριέται τα παιχνίδια της (και είναι συχνό φαινόμενο). Continue reading
the green mixer
the green mixer 