the green mixer

Σήμερα τυχαία έπεσα πάνω σε αυτό και με έβαλε σε σκέψεις….

τώρα τι ακριβώς ήθελε να πει ο ποιητής δεν ξέρω, υποθέτω ότι έχει να κάνει με το ότι όταν έχουμε στρες θέλουμε να τρώμε γλυκά για να έχουμε ενέργεια και να μπορούμε να ανταποκριθούμε σε ότι συμβαίνει τριγύρω.

Εγώ πάλι το αντιλαμβάνομαι και αλλιώς, γιατί βρίσκω άκρως ψυχοθεραπευτική την ζαχαροπλαστική (ή απλά μεταβιβάζω το άγχος μου στο αν μου πέτυχε το κέικ στο ψήσιμο ή αν έκοψε η κρέμα). Είναι η ώρα που έχω τον απόλυτο έλεγχο στο τι κάνω και τίποτα άλλο δεν είναι τόσο σημαντικό. Βγάζω όλα τα “εργαλεία” στον πάγκο και αρχίζω με θρησκευτική ευλάβεια και χειρουργική ακρίβεια να μετράω τα γραμμάρια και τα τα κουταλάκια (ελαφρά περίπτωση OCD θα έλεγε κάποιος) και να εκτελώ την συνταγή. Αν τολμήσει κανείς και με ενοχλήσει την ώρα της “εκτέλεσης” της συνταγής κινδυνεύει ο ίδιος με εκτέλεση (ανταμείβεται με γλυκό στο τέλος, οπότε κάπως μαζεύεται η κατάσταση και αποφεύγουμε τα δράματα). Η αλήθεια είναι ότι η ζαχαροπλαστική δεν συγχωρεί λάθη, αλλά ούτε και ορισμένοι ζαχαροπλάστες (δεν λέμε ονόματα) συγχωρούν τα λάθη που κάνουν (ή αυτούς που βοήθησαν να προκληθούν), οπότε βοήθειά μας.

Continue reading →

Tags: dulce de leche, σοκολάτα, καραμέλα γάλακτος, μπισκότο, shortbread