Θα προσποιηθώ ότι δεν έχει περάσει τεράστιο διάστημα από την τελευταία φορά που μπήκα να γράψω κατιτίς εδώ πέρα. Στα σόσιαλ μίντια είμαι πιο ενεργή, αν και μάλλον είμαι πολύ διακριτική και αρκούμαι σε μινιμαλ αναρτήσεις και σχόλια και το μέσο που μου αρέσει και έχω κολλήσει και “συχνάζω” είναι το ινσταγκραμ. Απλό, σχετικά μινιμαλ (μέχρι το επόμενο update να με διαψεύσει βέβαια) χωρίς καψούρες, δράματα και κουτσομπολιά (όχι ότι δεν γουστάρω να παίρνω μάτι στα αλλά). Αν έχεις κάτι να πεις το λες με 1000 λέξεις μίνιμουμ (ή με 1000 και καμία).
Σήμερα πάντως δεν μπορώ να κάνω focus ούτε και εκεί. Έχω επιτέλους λίγο χρόνο μόνη μου στο σπίτι με τον υπολογιστή αλλά δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Η μικρή περνάει τις πρώτες της ώρες στον παιδικό σταθμό, μακριά από γνώριμα πρόσωπα και χώρους και ενώ πίστευα ότι θα ήμουν η cool μαμά που θα εκμεταλλεύονταν αυτές τις σπάνιες και δυσεύρετες πλέον μοναχικές ώρες, τελικά δεν βλέπω την ώρα να πάω να την πάρω. Και με ξενίζει η ησυχία στο σπίτι ή το ότι μπορώ να χρησιμοποιήσω υπολογιστή χωρίς να έχω παρεμβολές από μικρά χεράκια. Η cool μαμά μάλλον έχει δυσκολότερη προσαρμογή από τη μικρή, που είναι παρέα με συνομήλικα παιδάκια σε ένα χώρο με πολλά ερεθίσματα για την ηλικία της.
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιμένω να περάσει η ώρα. Ευκαιρία να γράψω και ένα ποστ και να ξεσκονίσω το blog λίγο, έτσι δεν είναι? Ενώ έχω κάνει τόσα πράματα όλο αυτόν τον καιρό, δεν έχω μοιραστεί σχεδόν τίποτα εδώ μέσα. Ήρθε λοιπόν η ώρα να το πάρω αλλιώς και θα ξεκινήσω με αυτά τα παγωτίνια.
Μπορεί να είμαστε στο τέλος του καλοκαιριού, όμως η ζέστη καλά κρατεί και ένα παγωτό είναι ότι πρέπει για να μας δροσίσει (σα να ακούω σπικαζ σε πρωινή εκπομπή ακούγομαι). Τα συγκεκριμένα είναι σα να τρως καραμέλες βουτύρου αλλά σε κρύα εκδοχή. Έχουν βελούδινη υφή και δεν κρυσταλλιάζουν, ούτε κοκαλώνουν τελείως στην κατάψυξη. Παρότι είναι αρκετά γλυκά, δεν σε μπουχτίζουν και είμαι σίγουρη ότι με λίγο παραπάνω αλάτι θα είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα η γεύση τους, αλλά επειδή τα έκανα για παιδιά δεν επέμεινα με το αλάτι.
Παγωτό Ξυλάκι με Γεύση Καραμέλας Βουτύρου Butterscotch
(συνταγή από εδώ)
Υλικά
80γρ μαύρη ζάχαρη
90γρ κρέμα γάλακτος
14γρ (1 κ.Σ.) βούτυρο
¼ κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
1,5 κ.Σ. κορν φλάουρ
180γρ (¾ κούπα) γάλα
⅛ κ.γ αλάτι
Εκτέλεση:
Σε ένα μικρο μπολάκι ανακατεύουμε το κορν-φλάουρ με δύο κουταλιές από το γάλα και το αφήνουμε στην άκρη.
Λιώνουμε τη ζάχαρη σε μια μεσαίου μεγέθους κατσαρόλα (καλύτερα να είναι μεγάλη παρά μικρή), σε μεσαία προς δυνατή φωτιά, ανακατεύοντας ελαφρά με το σύρμα (αυγοδάρτη) για να λιώσει και να υγροποιηθεί η ζάχαρη, μέχρι να πάρει σκούρο χρώμα (λίγο πιο σκούρο από το χρώμα του 5λεπτου).
Προσθέτουμε το βούτυρο, ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει και τραβάμε την κατσάρολα στην άκρη για να προσθεσουμε την κρέμα γάλακτος (προσοχή γιατί θα φουσκώσει το μείγμα γι’αυτο θέλουμε να είναι μεγάλη η κατσαρόλα). Ανακατεύουμε το μείγμα και το βάζουμε πάλι στη φωτιά, χαμηλώνοντας σε μεσαία φωτιά, μέχρι να λιώσει η καραμέλα καλά και να μειωθεί σε όγκο το μείγμα, για περίπου 7-10 λεπτά (θα πήξει και θα σκουρύνει σε χρώμα και θα έχει έντονο άρωμα).
Προσθέτουμε το κόρν-φλάουρ με το γάλα, ανακατεύουμε με το σύρμα και ανεβάζουμε την θερμοκρασία σε μεσαία-υψηλή και σιγά σιγά προσθέτουμε και το υπόλοιπο γάλα ανακατεύοντας μέχρι να πήξει ελαφρά το μείγμα, για περίπου 5 με 10 λεπτά. Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και προσθέτουμε το αλάτι και την βανίλια. Δοκιμάζουμε προσεκτικά το μείγμα (γιατί καίει πολύ) και αναπροσαρμόζουμε αν θέλουμε πιο έντονη γεύση αλατιού.
Αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει (εγώ το μετέφερα σε ένα μπολ το οποίο έβαλα σε ένα μεγαλύτερο το οποίο γέμισα με παγάκια και κρύο νερό – κάτι αντίστοιχο σε μπεν μαρί αλλά σε κρύο) και μετά το μοιράζουμε στις θήκες, μπήγουμε τα ξυλάκια και τα βάζουμε στην κατάψυξη να παγώσουν. Για να τα αφαιρέσουμε από τις θήκες σιλικόνης απλά τα πιέζουμε απαλά με το χέρι (δεν χρειάζεται να τις αφήσετε να μαλακώσουν ή να τις βάλετε σε νερό).
Η συνταγή βγάζει 6 παγωτίνια. Η θήκη που χρησιμοποίησα είναι η Mini Chic της Silikomart.
Πολύ παιδικές/κοριτσίστικες φωτογραφίες αλλά το παγωτό κάνει και για μεγάλους!!! χαχαχα
Αυτη η γεύση καραμέλα, βούτυρο και αλάτι πρέπει να είναι σούπερ!!!
Καλή αρχή!!!!
Πολύ σούπερ το παγωτίνι!!!! Η συνταγή βγάζει 6 παγωτίνια? Μια μερίδα δηλαδή για μένα!! χαχαχαχαχα Πολύ διαφορετική και παιδική η φωτογράφιση σήμερα! Εντελώς αλλο ύφος από την Τάνια που ξέρουμε. Αυτό και μόνο μου λέει ότι δεν είσαι στα νερά σου περιμένοντας την μικρή να τελειώσει το σταθμό!! χαχαχαχα
Πάντως μονο καλό θα της κάνει. Να το ξέρεις! Και σε σας και σε αυτην! Νομίζω ότι μετά την περίοδο προσαρμογής (αν χρειαστεί κι αυτή…γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Μερικά παιδιά είναι ήδη προσαρμοσμένα) θα λαχταράει να πάει να παίξει με παιδάκια!!
Ελα, τώρα που έκανες την αρχή μην μας εγκαταλείψεις, ε??
Σεπτέμβριος μπαίνει. Ωρα να ξαναθυμηθείς το μπλογκ!
Καλή αρχή Τάνια μου!! Όντως μερικές φορές τα milestones των παιδιών μας είναι δυσκολότερα για εμάς από ότι για εκείνα !! Προσπαθώ να το βλέπω από τη θετική του πλευρά δηλ αυτήν της κόρης μου!! Εντάξει γεύση butterscotch!! Δεν χρειάζεται να πεις άλλα. Την φόρμα την έχω ήδη σπεύδω να την δοκιμάσω!! Έλα δες το σαν ευκαιρία για περισσότερο μπλογκάρισμα !! Σε φιλώ!
καλή αρχή! και σε εκείνη και σε εσένα 😉
υπέροχα φαίνονται! πάντα μου άρεσαν οι καραμέλες βουτύρου. τώρα μου έχεις κινήσει την περιέργεια πως θα είναι σε παγωτό!
φιλιά!