Εγώ εδώ δεν φημίζομαι για τα παραδοσιακά γλυκά και συνταγές, έχω όμως πολύ νόστιμα καλούδια για να τα φτιάξουμε τώρα στις γιορτές και να κεράσουμε/χαρίσουμε στους δικούς μας.
Η έμπνευση φέτος φαίνεται να με έχει εγκαταλείψει και γι’αυτο θα ανασύρω παλιές και δοκιμασμένες συνταγές. Σε όλους αρέσουν τα δώρα, αν τρώγονται και είναι χειροποίητα, ακόμα καλύτερα δεν είναι; Continue reading
Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό βρέθηκα στο κέντρο της Αθήνας χωρίς παρέα, ένα βροχερό πρωί.
Να εξηγηθώ.
Είχα πάρει άδεια από τη δουλειά (και από τη μικρή) για να κάνω κάποιες δουλειές και να δω κάποιο κόσμο και εννοείται ότι όταν κάνεις σχέδια κάποιος γελάει μαζί σου, στα φέρνει άνω κάτω και τα κάνει όλα λίμπα. Τελευταία στιγμή ακυρώθηκαν όλα και σα να μην έφτανε αυτό έβρεχε όλη μέρα και είχε και συλλαλητήριο στο κέντρο (πόσο κλάσσικ!).
….οι “δαντελένιες”
Στο προηγούμενο επεισόδιο έφτιαξα το παγωτό της θείας, το old school & old time classic που λέγαμε. Αλλά επειδή το άφησα «απλό», χωρίς πολλά πολλά, θυμήθηκα και αυτή τη συνταγή για φλωρεντίνες που είχα φυλάξει πριν κάμποσους μήνες και είπα να τις φτιάξω για συνοδεία και ντεκόρ.
Οι φλωρεντίνες είναι από τα γλυκά που αρέσουν σε όλους στην οικογένεια μου και μάλιστα τις στέλνουμε/κουβαλάμε και σε friends & family στα εξωτερικά, σε τακτά διαστήματα. Η συγκεκριμένη συνταγή είναι λίγο πιο ιδιαίτερη από τις κλασσικές (τουλάχιστον αυτές που αγοράζουμε εμείς) γιατί γίνονται με αλατισμένο φιστίκι (αράπικο – δεν είναι politically correct η ονομασία, το ξέρω) το οποίο κάνει ωραία αντίθεση με την γλυκάδα της καραμέλας. Και εννοείται ότι μας αρέσουν οι σούπερ τραγανές και λεπτές και όχι οι μαλακές (για να μην παρεξηγηθούμε) φλωρεντίνες.
Λίγα λόγια για την συνταγή: Continue reading
the green mixer
the green mixer 