Αυτή η συνταγή με προβλημάτισε πως θα την παρουσιάσω. Έβγαλα πολλές φωτογραφίες, πριν, μετά και κατά τη διάρκεια και ενώ πάντα έχω στο μυαλό μου μια φυσική σειρά παρουσίασης, αυτή τη φορά μπερδεύτηκα.
Να δείξω πρώτα το τελικό αποτέλεσμα και πως φτάσαμε εκεί? Η το αρχικό και μετά πως εξελίσσονται? Πολυτέλειες θα μου πείτε, το αποτέλεσμα έχει σημασία και όχι πως φτάσαμε εκεί, εκτός αν είμαστε του food porn ή/και του blogging και έχουμε τέτοιες “κάψες”.
Ξεκινάνε τη ζωή τους κάπως έτσι…Χρυσαφένια μάφινς που βγαίνουν από τον φούρνο με γυαλιστερό περίβλημα.
Αφού κρυώσουν λίγο, “ενυδατώνονται” με ζεστό βούτυρο και “λούζονται” με ζάχαρη και κανέλλα, με αποτέλεσμα να σκουραίνουν λίγο και να έχουν πιο σαγρέ εμφάνιση (και είναι σαν εμένα μετά από μια μέρα στη παραλία, γεμάτη άμμο παντού – ένα από τα κρυφά ταλέντα που έχω).
Δεν είναι μόνο αυτά όμως, έχουμε και άλλα….
Δύο μεγέθη για όλη την οικογένεια και όλες τις διαθέσεις.
Θέλεις λίγο για τη λιγούρα, παίρνεις το μικρό. Είναι πρωί και θέλεις κάτι για να καρδαμώσεις, παίρνεις ένα μεγάλο.
Το ανοίγεις στα δύο με το χεράκι και η κιτρινοχρυσαφιά του χοντρή ψίχα αποκαλύπτεται, καθώς και οι κόκκοι από τα μπαχαρικά, κανέλλα, γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο. Το χρώμα του οφείλεται στο “κρυμμένο” υλικό που πρόδωσε ο τίτλος της συνταγής. Κολοκύθα, από το μικρό κήπο στο προάστιο, που είχε ψηθεί, γίνει πολτός και περίμενε καρτερικά στην κατάψυξη την ώρα της να “λάμψει”.
Το μικρούλι δεν πάει πίσω, για δείτε από κάτω (έβαλα και ένα κουτάλι από δίπλα για να έχουμε αίσθηση του μεγέθους).
Για μένα όλα τα λεφτά είναι το απέξω, η κόρα, που είναι τραγανή χάρις στη ζάχαρη και μου θυμίζει λίγο τους σχολικούς λουκουμάδες που παίρναμε παλιά, παρότι καμία σχέση γενικότερα, γιατί η ψίχα του είναι πιο ψωμένια και μασίφ, όπως συνηθίζω να λέω. Δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση για λεπτεπίλεπτα κεκάκια, ούτε και ντόνατς τα λες ακριβώς, είναι πιο ψωμένια, γι’ αυτό είναι ιδανικά για πρωινό, για να πάρεις ενέργεια και γλύκα αλλα και να χορτάσεις μετά από τόση ώρα νηστείας.
Το μόνο που μετάνιωσα είναι ότι δεν έβαλα τελικά σοκολάτα στο κέντρο, κάτι που διαπραγματευόμουν με τον εαυτό μου για κάμποση ώρα.
Και μετά που δεν είχα λίγο μερέντονουτέλα να απλώσω καθώς το έτρωγα, δεν προκαλεί με τέτοιο προφίλ?
Λίγα λόγια για την συνταγή:
- Πολτό κολοκύθας μπορείτε να φτιάξετε ή να αγοράσετε έτοιμο.
- Για τον χειροποίητο πολτό κολοκύθας
Παίρνετε μια κολοκύθα. Την κόβετε στη μέση και αδειάζετε τα σπόρια. Ανάλογα το μέγεθός της, την αφήνετε είτε σε 2 κομμάτια (αν είναι μικρή) είτε την κόβετε σε κομμάτια, αφήνοντας την φλούδα. Τη βάζετε στο ταψί του φούρνου, σε αντικολλητικό χαρτί και την ψήνετε στους 180⁰C για 30-45 λεπτά, ή μέχρι να πάρει χρυσό χρώμα και να μαλακώσει η σάρκα της και να μπήγεται εύκολα ένα πιρούνι. Τη βγάζουμε από το φούρνο, αφαιρούμε τη φλούδα και βάζουμε τη σάρκα της στο μούλτι ή σε μπλέντερ και το αλέθουμε μέχρι να γίνει ομοιόμορφος πολτός. Αν είναι πολύ νερουλός ο πολτός τον περνάμε από λεπτή σίτα ή από μία πετσέτα ή τουλπάνι και πιέζουμε για να φύγουν τα πολλά υγρά. Μπορούμε να τον μοιράσουμε σε δόσεις (1 κούπα, 2 κούπες κλπ κλπ) και να το βάλουμε στην κατάψυξη σε σακουλάκι με ζιπ για μελλοντική χρήση, όπως για παράδειγμα για μπάρες με κολοκύθα και σοκολάτα.
Ντόνατ-μάφινς με κολοκύθα
Συνταγή ελαφρά προσαρμοσμένη από Brown Eyed Baker
Υλικά:
Για τα μάφινς:
140γρ. ανάλατο βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
3 κούπες (375γρ) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2½ κ.γ. baking powder
¼ κ.γ. baking soda
½ κ.γ. αλάτι
1½ κ.γ. κανέλλα
½ κ.γ. σκόνη τζίνζερ
¼ κ.γ μοσχοκάρυδο σκόνη
¼ κ.γ. τριμμένο γαρύφαλλο
⅓ κούπασ (85γρ) γιαούρτι
1¼ κούπες (300γρ) πολτό κολοκύθας
¾ κούπας (150γρ) καστανή ζάχαρη
2 αυγά
Για την επικάλυψη κανέλας – ζάχαρης
¼ κούπας (55γρ) ανάλατο βούτυρο, λιωμένο
¾ κούπας ζάχαρη
2½ κ.γ. κανέλα
Εκτέλεση:
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180⁰C. Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε ένα ταψί για 12 μάφινς*.
Σε ένα μεσαίο μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι, με το baking powder, τη baking soda, το αλάτι, τη κανέλα, το τζιντζερ, το μοσχοκάρυδο και το γαρύφαλλο και το αφήνουμε στην άκρη.
Σε ένα μικρό μπολ ανακατεύουμε το γιαούρτι και το πολτό κολοκύθας και το αφήνουμε στην άκρη.
Σε ένα μεγάλο μπολ ή στο μπολ του μίξερ, χτυπάμε σε μεσαία ταχύτητα το βούτυρο και τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν, για περίπου 3 λεπτά.
Προσθέτουμε τα αυγά, ένα ένα, ανακατεύοντας μετά από κάθε προσθήκη και καθαρίζοντας τα πλαϊνά του μπολ με μια σπάτουλα όταν χρειάζεται.
Σε χαμηλή ταχύτητα προσθέτουμε το μείγμα αλευριού σε 3 προσθήκες εναλλάσσοντας με 2 προσθήκες του μείγματος με την κολοκύθα και ανακατεύοντας ίσα μέχρι να απορροφηθεί το αλεύρι (για όσους μπερδεύτηκαν να θυμάστε ΑΚΑΚΑ δηλ. Αλεύρι-Κολοκύθα-Αλεύρι-Κολοκύθα-Αλεύρι).
Μοιράζουμε το μείγμα στο ταψί για μάφινς, γεμίζουμε περίπου μέχρι τα 2/3 της θήκης γιατί θα φουσκώσουν, και ψήνουμε για 30 λεπτά περίπου και εφόσον βυθίσουμε μια οδοντογλυφίδα στο κέντρο τους και βγαίνει καθαρή. Τα αφήνουμε να κρυώσουν σε μια σχάρα για 10 λεπτά (τα αφήνουμε στο ταψί).
Επικάλυψη κανέλας-ζάχαρης.
Όσο τα μάφινς «ξεκουράζονται», ανακατεύουμε τη ζάχαρη με τη κανέλλα σε ένα σακουλάκι (ή αν δεν έχετε σε ένα πιάτο, απλά θα γίνει περισσότερο χαμός στον πάγκο σας).
Δουλεύοντας ένα μάφιν τη φορά, το βγάζουμε από το ταψί, με ένα πινέλο το πασαλείβουμε με λιωμένο βούτυρο, το βάζουμε στο σακουλάκι με τη ζαχαρο-κανέλλα και το στριφογυρνάμε να κολλήσει παντού.
Το βγάζουμε από το σακουλάκι και το βάζουμε στη σχάρα να κρυώσει τελείως. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για όλα τα μάφινς.
*(επειδή δεν γέμισα τελείως τις θήκες στο ταψί για μάφινς, μου περίσσεψε μείγμα και το έψησα στη θήκη για μικρά μάφινς, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες και παρακάτω και τα έψησα για 15 λεπτά περίπου)
Και για τους παλιούς, a blast from the past… smashing pumpkins
Μα πόσο αναλυτική πια!!!!!!!!! Ετσι μου αρέσεις!!!!!!
Του δίνεις και καταλαβαίνει στην ανάλυση ώστε να μην υπάρχει περιθώριο λάθους. Όσο για το τιπ με το σακουλάκι με το ζιπ, ήταν χρησιμότατο. Να, για κάτι τέτοια μου αρέσουν οι αναρτήσεις σου, γιατί προβλέπεις, προλαμβάνεις και διευκολύνεις τον αναγνώστη με τα λάθη του.
Τα μάφινς πόνεσα που τα είδα. Είμαι σε δίαιτα και μου έριξες λαβωματιά. Είναι 100% του γούστου μου και το πιστεύεις οτι δεν έχω φτιάξει ποτέ τέτοια που να μοιάζουν με ντόνατς? Πάντα όμως όπου τα δω τα λαχταράω και θα ήθελα να τα φάω. Τα μπαχαρικά τους είναι αυτά ακριβώς που ταιριάζουν με την κολοκύθα.
Και για να έχουμε καλό ερώτημα.. το σακουλάκι με το ζιπ από που το πήρες?
Είναι πολύ χρησιμα και θέλω να αγοράσω.
Καλημέρα όλη μέρα!!
Κράτα τη συνταγή για όταν τελειώσει η δίαιτα με το καλό. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια πρωι πρωί (εμψύχωση σωστή)
Καλημέρα. Τι ωραία πράγματα μας ετοίμασες πάλι! Ξετρελαίνομαι να διαβάζω τις αναρτήσεις σου! Θα τα δοκιμάσω μόλις προμηθευτώ κολοκύθα από το Super Market. Μα να μην βάλεις λίγη σοκολάτα…… Θα σε μαλώσω. χι χι χι
Λοιπόν όταν τελειώσει η Χρυσαυγή την δίαιτα να μαζευτούμε όλες κάπου μαζί να πιούμε καφέ, να έχουμε φτιάξει η κάθε μία από ένα κέικ και να κάνουμε τους γευσιγνώστες!
Χαχαχα, σωστή σε βρίσκω,για να σκάσουμε στα κέικς….. Αμα τα φτιάξεις εννοείται ότι θα πρέπει να βάλεις σοκολάτα μέσα (ή πάρε μετά κανα βάζο νουτελομερέντα και δωστου να καταλάβει)
Οι συνταγές με κολοκύθα είναι λατρεμένες!! Αγαπώ ιδιαιτέρως την κίτρινη κολοκύθα και έχω σχεδόν πάντα στην καταψυξή μου μια ποσότητα χωρισμένη σε σακουλάκια, έτοιμα για κάθε χρήση! Η συνταγή για ντόντατς που δεν τηγανίζονται μάλιστα, με συστατικό την κολοκύθα είναι μια ωραιότατη απόδειξη ότι η κολοκύθα……πάει παντού!!
Καλοφάγωτα τα μυρωδάτα σου γλυκάκια!!
Καλό μήνα!
Καλο μήνα Ειρήνη! Σε βρίσκω πολύ οργανωμένη και σένα!
Μ’ αρέσουν πολύ οι φωτογραφίες σου, το πράσινο στο βάθος μου βγάζει μια φρεσκάδα!!
Δεν έχω φτιάξει ποτέ ντόνατ….μου έκανε κλικ η λέξη!
Θα ήθελα πολύ να τα δοκιμάσω!!!
ωραίο τραγούδι….
πολύ χαιρομαιπου σου άρεσε!
Ευχαριστώ peps, να τα δοκιμάσεις με την επόμενη κολοκύθα που θα βρεθεί στο διάβα σου.
Πολύ ωραίο project πρωινού!Τις Καλημέρες μου!
Καλημέρες καλημέρες!
Πολύ λαχταριστά φαίνονται και θα ήταν σίγουρα,ε?
απορία:το σακούλι από που Τάνια?
Σου στειλα email
απίθανη συνταγή Τάνια μου!! υπέροχα τα ντόνατ-μάφινς!!
αυτή η κολοκύθα κάνει θαύματα!! 😉
σούπερ φωτογραφίες!
Πολύ όμορφες οι φώτο με όποια σειρά και αν τις βάλεις, αν και νομίζω ότι η πρώτη είναι πολύ καλή επιλογή για αυτή τη θέση! Ακόμη και να μην είχα πρόθεση να δοκιμάσω αυτά τα μάφιν, η τόσο περιεκτική και λαχταριστή περιγραφή σου στην αργή “αποκάλυψή” τους, δεν μου αφήνει περιθώρια για αντιρρήσεις.
Μου ετρεξαν τα σαλια με την περιγραφη! Θα πάρω ενα απο τα μικρουλικα, μια και λες οτι η κόα ειναι όλα τα λεφτά χι χι 😉
Πολύ μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο μας παρουσίασες τη συνταγή σου Τάνια!
Και μου αρέσουν πολύ τα ντόνατς/μάφινς σου έτσι όπως μας τα περιγράφεις! Με την ωραία και συμπαγή τους υφή, το κρυμμένο υλικό και το μίγμα κανέλας και ζάχαρης να τα τυλίγει και να τα απογειώνει γευστικά!
Αρωματικα και λαχταριστα!
δεν μπορεις να φας μονο ενα
Καλό ξημέρωμα, καλό μήνα
🙂
Επίσης Αριαδνη!
green mixer όνομα και πράγμα! το αγαπώ αυτό σου το μίξερ και αυτό του το χρώμα να το ξέρεις! (φαντάσου κατάφερε να τραβήξει την προσοχή μου με τέτοια υπερπαραγωγένια ανάρτηση)
τώρα βέβαια αν σου πω πως πιο πολύ με προκαλούν τα ντονατο-muffin στην φωτό πριν το πασπάλισμα με την ζάχαρη.. Γυαλιστερά και αφράτα, τα σκέφτομαι έτοιμα να υποδεχθούν ένα στρώμα από μερεντονουτέλα!
(τι να πείς… άβυσσος!)
τέλος, ας πω και την απορία μου: η κολοκύθα ξεφλουδίζεται πιο εύκολα αν πρώτα την ψήσεις? Γιατί εγώ παλεύω να την ξεφλουδίσω πριν την βάλω στο φούρνο. Δεν το χα σκεφτεί το ανάποδο – θα το δοκιμάσω όμως.
Το πασπάλισμα είναι προαιρετικό πάντα, μπορείς να τα κρατήσεις και στην απλή τους εκδοχή.
Οι μεγάλες κολοκύθες είναι πιο εύκολο να τις ψήσεις και μετά να τις ξεφλουδίσεις ή καλύτερα με ένα κουτάλι ξύνεις τη σάρκα από τη φλούδα (το πας ανάποδα δηλαδή). Τις μικρούλες κολοκύθες κάπου εχω δει να τις ξύνουν με το εργαλείο που ξεφλουδίζουμε τα καρότα και να τις κόβουν σε κομμάτια πριν το ψήσιμο (και κάποιες άλλες τρώγονται και με τη φλούδα εχω δει, δεν ξερω να σου πω ποικιλίες ομως).
yum yum
slurp slurp
…
Υπέροχα τα muffins (θυμίζουν ντόνατ στην υφή?) και η επικάλυψη με το βούτυρο και τη ζάχαρη αφού ψηθούν θα τα απογειώνει (αυτή η βρεγμένη άμμος μου θύμισε καλοκαίρι -και το πόσο αργεί ακόμα να φτάσει…). Δεν έχω κάνει τίποτα με κολοκύθα ακόμα, πρέπει να προλάβω όσο βλέπω κάτι μικρές στο σ/μ (φαντάζομαι κι αυτές κάνουν).
Στο ξεκίνημά τους οι Smashing Pumpkins μου άρεσαν αρκετά, ωραίο το blast from the past.
Δεν είναι τόσο αφράτα όσο τα ντονατ όπως φαντάζεσαι, πιο πολύ το εξωτερικό τους παραπέμπει σε αυτά.
Και μένα ήταν ένα απο τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, αλλά μετά το 2ο album τους άφησα.
Καλημέρα Τάνια μου!! Τί να πρωτοπώ; ότι οι φωτογραφίες είναι τέλειες; ότι θέλω να βουτήξω ένα από την οθόνη μου; Ότι οι οδηγίες σου είναι σούπερ και πολύ αναλυτικές; Μπράβο θα πω για όλα και ευχαριστούμε για την συνταγή! Πολλά φιλιά ! (θεωρείται παλιός ο φαν των smashing pumpkins ε;; βρε τί πάθαμε χα χα )
Ευχαριστω πολυ Αθηνα! Αν σκεφτεις οτι οι smashing pumpkins ξεκινησαν καριερα πριν 20 χρονια, δεν τους λες και φρεσκους.
Φαίνονται πολύ λαχταριστά. Κολοκύθα έχω φάει σε πίτες, αλλά ποτέ σε muffins. Μήπως είναι καιρός να τη δοκιμάσω και έτσι;
Μια δοκιμη χρειαζεται, για να εχεις αποψη τουλαχιστον.
Τα αρώματα που μου αρέσουν!
Νομίζω ότι μετά από αυτό το άκρως χορταστικό οδοιπορικό για τη ζωή των κολοκυθομάφινς, είμαι πανέτοιμη να τσακίσω και τα μεγάλα και τα μικρά! Και μόνο η αναφορά στους λουκουμάδες με την κριτσανιστή ζαχαρίτσα που τρώγαμε παιδιά αρκούσε για να αγαπήσω τη συνταγή σου… Και φαίνονται τόσο λαχταριστά στις φωτογραφίες…
Φιλιά πολλά!
Τέλειες φωτογραφίες και λαχταριστά λαχταριστά τα μάφινς!!
Και μικρά και μεγάλα,όλα τα δοκιμάζω!! Αυτή η ζάχαρη-κανέλα που έχει κολλήσει από πάνω είναι μεγάλος πειρασμός στα απίθανα μαφινς-ντόνατς σου!
Τι ωραία που είναι!
Μ αρέσουν που είναι ντόνατ-μάφιν. Γιατί δεν έχω θήκες για ντονατ οπότε με βολεύει αυτό πολύ.
Η κολοκύθα πάει πολύ με όλα αυτά τα μοσχομυριστά μπαχαρικά.
Εξαιρετική παρουσίαση.
ΦΙλιά 🙂
Σε ευχαριστώ πολύ!!!
Μου άνοιξες την όρεξη μεσημεριάτικα! Φα’ινονται πολύ λαχταριστά κ μυρωδάτα!
Φιλάκια πολλά!